สรุปง่ายๆ เลยว่าหากคุณรักภาคแรก ภาคนี้อาจทำให้ผิดหวังได้ เพราะภาคแรกคลาสสิกกว่าเยอะ หรือหากอยากลองดู ก็ขอแนะนำว่าให้มองว่านี่คือหนังเรื่องใหม่ ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับยัยตัวร้ายดั้งเดิม ก็อาจจะช่วยให้หนังดูโอเคขึ้นน่ะครับ ^_^

ปีนี้เป็นปีที่แปลกสำหรับผมอยู่เหมือนกันครับ ผมพบว่าผมได้ดูภาคต่อของหนังที่ผมชอบมากเมื่อตอนดูภาคแรก ซึ่งก็ให้บังเอิญว่าภาคแรกของหนังเหล่านั้นล้วนฉายปี 2001 ทั้งคู่

เรื่องแรกคือ Zoolander ครับ ดูภาคแรกแล้วชอบเลย เอามาดูซ้ำหลายรอบมาก ครั้นมาเจอภาคต่อเมื่อต้นปีนี้ ก็ได้แต่ก้มหน้าน้ำตาตก เพราะความสนุกมันคนละเรื่อง มิหนำซ้ำพล็อตยังทำการตัดตัวละครหลักตัวหนึ่งจากภาคแรกไปแบบทำร้ายจิตใจคนที่รักภาคแรกมากๆ

แล้วก็มาเจอเรื่องนี้ครับ My New Sassy Girl ที่ภาคแรกเคยสร้างความประทับใจไว้ ผมเชื่อว่าหลายคนหลงรักยัยตัวร้ายนะ และชอบนายเจี๋ยมเจี้ยมเกียนยู และจำได้แม่นเลยว่าด้วยความเจ๋งของหนัง ทำให้มีคนทำหนังโรแมนติกประเภท “นางเอกสายโหด” ตามออกมาอีกเพียบทั้งในไทยและต่างประเทศ

อีกทั้งยังทำให้สาวๆ หลายคนเอาคำว่า “อยากตายเหรอ?” ไปใช้กับแฟนของตัวเองกันแบบสนุกปาก (ย้อนนึกไปถึงตอนนั้นพวกผู้ชายอย่างเราๆ ก็แปลก เพราะไม่ได้รู้สึกโกรธเลยนะ แต่ดันรู้สึกว่าตอนพวกเธอพูดประโยคนี้ ดูน่ารักน่าหยิกขึ้นมาซะงั้น 5555)

ผมเชื่อว่าหลายคนชะงักตั้งแต่รู้ว่า จวนจีฮุน ไม่ได้กลับมา ซึ่งผมเองก็ชะงักครับ ใจเกิดคำถามด้วยซ้ำว่าทำไมไม่สร้างเป็นเรื่องใหม่ไปเลย หรือไม่ถ้าอยากรีเมกก็แล้วแต่ แต่ไม่น่าฝืนทำภาคต่อในแบบที่แฟนๆ ไม่น่าจะโอเคแบบนี้

สำหรับตัวหนังนั้น ผมก็ขอว่าใน 2 มุมมอง มุมแรกคือในฐานะหนังโรแมนติกสักเรื่อง แบบที่ไม่เอา My Sassy Girl มาอ้างอิง (แม้ตลอดทั้งเรื่องหนังจะพยายามอ้างอิงและประกาศตัวว่าเป็นภาคต่อก็เถอะ)

หนังออกแนวโรแมนติกผสมฮาตามสูตรครับ คราวนี้เกียนยูมาพบรักหนใหม่กับรักแรกเมื่อสมัยเด็กของเขา (Victoria Song) จนถึงขั้นตั้งใจจะแต่งงานอยู่กินกันเลย แต่กระนั้นสาวเจ้าก็มีเงื่อนไขครับว่าเกียนยูต้องมีงานทำเป็นหลักแหล่งเสียก่อน เธอถึงจะตกลงปลงใจ

ครั้นพอเกียนยูมีงานทำ เขาก็ต้องเผชิญกับความไม่เป็นธรรมหลายๆ อย่างในที่ทำงานครับ ไหนจะมีเรื่องผู้หญิงคนอื่นมาสร้างปัญหาให้กับความสัมพันธ์ของเขาอีกด้วย เรื่องมันเลยวุ่นขึ้นมา

โอเค ถ้ามองในฐานะหนังโรแมนติก+ตลก ก็ดูได้เรื่อยๆ ครับ จริงๆ หนังมีประเด็นที่ดีนะ อย่างการที่เกียนยูเสียศูนย์หลังยัยตัวร้าย (คนเดิม) ทิ้งไป จนชีวิตไม่เป็นโล้เป็นพาย กระทั่งยัยตัวร้าย (คนใหม่) เข้ามาในชีวิต แล้วพยายามช่วยให้เกียนยูตั้งสติได้ ตามด้วยการตั้งหลักชีวิตใหม่

หนังก็ถือว่าเอาความจริงมาเป็นประเด็นได้โอเคครับ เพราะส่วนมากเมื่อเราพูดถึงความรัก หลายคนอาจคิดว่ารักชนะได้ทุกสิ่ง หากมีรักแท้แม้ต้องกัดก้อนเกลือกินก็ไมเป็นไร แต่เอาเข้าจริงแล้วชีวิตไม่เหมือนในหนังครับ อันว่าความรักหรือคู่ครองนั้นเราจะมีก็มีได้ แต่ก็ต้องรู้จักสร้างความมั่นคงให้ตนเอง ไม่ว่าจะทำงานทำการ หรือประกอบอาชีพให้เลี้ยงตัวได้แบบไม่ลำบาก

ยิ่งหากเราอกหักล่ะก็ การจมอยูกับความเศร้าไม่ได้ช่วยอะไรครับ หรือการปล่อยตัวให้ย่ำแย่หรือมองว่าตนเองไร้คุณค่าก็ยิ่งแย่ไปใหญ่ เพราะจริงๆ เราน่ะมีคุณค่าครับ ดังนั้นทางออกที่ดีที่สุดคือการพยายามถีบตัวขึ้นมา ดึงพลังในการควบคุมชีวิตกลับมาในมือเรา ตามด้วยการพัฒนาและขัดเกลาตนเองให้คุณค่าที่มีในตัวเปล่งประกายออกมา

และหากคิดในแง่หนึ่งแล้ว การทำงานถือเป็นสิ่งที่จะช่วยยกระดับประสบการณ์ของเรา ให้เรามีวุฒิภาวะเพิ่มขึ้นได้ในทางหนึ่ง ซึ่งเมื่อเราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น มันก็จะย้อนกลับมามีผลต่อเรื่องความสัมพันธ์ด้วย

แต่ก็ตามคาดครับ หนังจับประเด็นนี้แค่ตอนกลางๆ ก่อนจะลดระดับเหลือเพียงผิวๆ ในเวลาต่อมา นอกนั้นหนังก็จะเทน้ำหนักไปที่ความฮา ที่ว่าตามจริงก็ไม่ถึงกับฮาอะไรมากมาย

จุดนี้ต้องยอมรับอย่างหนึ่งว่าภาคแรกที่มันฮาเยอะ ก็เพราะได้ทีมพากย์พันธมิตรมายิงมุกแบบรัวปืนกล ในขณะที่ภาคนี้จะไม่ใช่ทีมพันธมิตรครับ อันนี้ต้องบอกก่อนว่า จริงๆ ทีมที่พากย์ในเรื่องก็พากย์ได้พอเหมาะนะครับ เพียงแต่หากใครคาดหวังความฮาอันเนื่องจากการพากย์ ก็อาจต้องเผื่อใจไว้มากๆ หน่อยครับ
ยังไม่จบครับ พรุ่งนี้มาต่อกัน
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน