หากนี่จะต้องเป็นปีสุดท้ายของซีรี่ส์ Sherlock ล่ะก็ ผมถือว่าโอเคเลยครับ มันสรุปจบเรื่องราวได้อย่างพอเหมาะ จบแบบทิ้งความประทับใจไว้ เป็นการจบที่สวยงามดี (ในความคิดผมน่ะนะครับ)

ถ้าให้เปรียบแล้ว อารมณ์มันเหมือนตอนดู The Dark Knight Rises จบน่ะครับ มันพอเหมาะพอดี จบแบบจะมีภาคต่อก็ได้ หรือจะจบลงตรงนี้ก็ได้ ไม่ว่าจะมีต่อหรือไม่ก็รู้สึกดีเหมือนกัน

ลึกๆ ผมก็อยากให้มีปีต่อไปครับ แต่พูดตรงๆ เลยว่าสงสารทีมงานมาก โดยเฉพาะพี่ Mark Gatiss และ Steven Moffat ที่ช่วยกันครีเอทซีรี่ส์ชุดนี้ด้วยความเหนื่อยยาก ซึ่งปัญหาสำคัญคือพวกเขาทำปีก่อนๆ ไว้ดีมากๆ จน Sherlock กลายเป็นซีรี่ส์ตัวท็อปในรอบหลายสิบปี ซึ่งก็แน่นอนว่ามันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะทำปีต่อๆ มาให้ดีขนาดนั้นได้

อย่างตอนแรกสุดของปีนี้หลายคนก็ไม่โอ แต่ถ้ามองจริงๆ แล้วคุณภาพของมันถือว่าเหนืออกว่าซีรี่ส์ส่วนใหญ่ที่ฉายตอนนี้ซะอีก แต่พอเรามองโดยเอาตอนก่อนๆ ที่เด็ดกว่ามาเปรียบ มันก็เลยดูด้อยค่าลงไป… ผมเห็นใจทีมงานมากสุดก็ตอน Gatiss ออกมาขออภัยต่อผู้ชมที่รู้สึกผิดหวังกับตอนที่ 1 ของปี 4 นั่นล่ะครับ สงสารจับใจเลยให้ตายเถอะ

ดังนั้นผมเห็นด้วยนะหากจะจบ Sherlock ไว้ที่ปีนี้ เพราะพวกเขาสร้างซีรี่ส์โคตรดีไว้ประดับวงการแล้ว พวกเขาได้พิสูจน์ตัวเองแล้ว สำหรับแฟนซีรี่ส์ชุดนี้อย่างผม ผมโคตรจะฟินแล้วกับ 4 ซีซั่นที่ผ่านมา และผมขอบคุณทีมงานทุกคนจากใจเลยครับ ที่สร้างซีรี่ส์ระดับนี้ออกมาได้ (ไม่รู้อีกกี่ปีถึงจะมีคนสร้างสรรค์เรื่องของเชอร์ล็อค โฮล์มส์ให้ออกมาสุดยอดขนาดนี้ได้อีก)

ครับ สำหรับผม ผมชอบปีนี้ มันยังสนุก ครบรส เพลิดเพลิน เปี่ยมอารมณ์ขันและความเมามันส์แบบอังกฤษ คือมันจะไม่โฉ่งฉ่างตุ้งแช่ แต่จะเร้าใจลึกๆ ถ้าจะให้นิยามก็คงประมาณว่า “ดูไปตื่นเต้นไป ความเร้าใจพลุ่งพล่านอยู่ภายใน มือที่เราถือถ้วยชาไว้อาจจะสั่น แต่ชาในถ้วยนั้นจะไม่กระฉอก”

และอันที่จริงต้องบอกว่าปีนี้ทีมงานกล้าเล่นใหญ่กว่าปีก่อน กล้าเสี่ยงเอาหลายๆ อย่างใส่ลงไป เช่น บทสรุปของบางตัวละคร, การหักมุม และความลับของโฮล์มส์ ซึ่งต้องเรียกว่ากล้าเล่นมากๆ ล่ะครับ เพราะหากเล่นไม่ถูกนี่มีสิทธิ์โดนโห่เอาได้ง่ายๆ เลยทีเดียว

อ่านมาถึงบรรทัดนี้แล้ว ก็แน่นอนแล้วล่ะครับว่าผมชอบซีรี่ส์ปีนี้มาก แต่หากท่านอื่นดูแล้วเฉยๆ ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกครับ มันแปลได้เพียงว่าปีนี้มันถูกเส้นกับผมพอดี ผมเลยชอบมาก แต่การที่มันไม่โดนใจทุกคนก็ย่อมไม่ใช่เรื่องแปลก เพราะปฏิเสธไม่ได้ว่าหลายๆ ตอนในปีก่อนก็ทำออกมาได้สมบูรณ์กว่านี้จริงๆ

อย่างที่ผมเอ่ยเสมอครับว่าสิ่งที่ผมเขียนหรือกระทั่งดาวที่ผมให้มันไม่ใช่ประกาศิตอะไรเลย มันแค่บอกความคิดที่ผมมีต่อหนังสักเรื่องเท่านั้น และจริงๆ แล้วการที่คนเห็นต่างกัน มันคือสีสันที่จรรโลงโลกของเราให้สวยงามและสร้างเสริมให้เกิดสิ่งที่หลากหลายเสมอมา ^_^

มาลงที่รายละเอียดกันต่อนะครับ อย่างตอนแรกของปีนี้ The Six Thatchers มันอาจไม่ใช่ตอนที่ดีที่สุดของซีรี่ส์นี้ครับ แต่มันเพลินนะ มันยังคงเป็น Sherlock ที่ดูสนุก ได้เห็นตัวละครคุ้นเคยมาทำนั่นทำนี่ ได้เห็นเชอร์ล็อกสืบคดี ได้เห็นหมอวัตสันทำท่าเอ๋อบ้างอะไรบ้าง

และที่สำคัญคือมันมี Easter Egg เยอะมาก บางอย่างดูเหมือนธรรมดา แต่จริงๆ แล้วไม่ธรรมดา คือดูแล้วมันตะหงิดตลอด ที่ว่าตะหงิดนี่ไม่ใช่ตะหงิดแบบไม่ดีนะครับ แต่ตะหงิดแบบเหมือนเวลาเราดูภาพอะไรสักภาพ แล้วตระหนักว่าของบางอย่างมันไม่ควรไปอยู่ตรงนั้นนะ

ซึ่งการที่มันไปอยู่ตรงนั้นถ้าไม่ใช่เพราะความผิดพลาด ก็อาจเป็นเพราะมีใครจงใจนำมันไปไว้เพื่อจะบอกอะไรกับเราบางอย่าง… มันได้อารมณ์แบบนั้นจริงๆ (ระหว่างดูนี่รู้สึกเหมือนมวล “องค์เชอร์ล็อค” มาประทับบ่อยมาก… หมื่นสัมผัสได้ครับ)
ยังไม่จบ พรุ่งนี้มาต่อกันครับ
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน