Like This Video 2552

Added by พี่หมื่น 07/04/2017

Pierce Brosnan หลังออกจากความเป็นเจมส์ บอนด์แล้ว ก็ยังไม่มีหนังที่เรียกว่าเด่นหรือดังแบบเต็มๆ และส่วนใหญ่พี่ท่านจะเด่นในฐานะบทสมทบ เช่นจากเรื่อง Mamma Mia!, The Ghost Writer และ The World’s End ในขณะที่หนังนำเดี่ยวส่วนใหญ่จะยังไม่ค่อยเข้าเป้าเท่าที่ควร

กับเรื่องนี้ก็เช่นกันครับ เขารับบท ไมเคิล เรแกน นักธุรกิจที่กำลังขยายบริษัทและถือว่าประสบความสำเร็จเป็นอันดับต้นๆ ของวงการ ทุกอย่างดูจะดีหมดจนกระทั่งเขาได้ทำความรู้จักกับเอ็ด พอร์เตอร์ (James Frecheville) หนุ่มเนิร์ดฝ่ายไอทีในบริษัท

ตอนแรกเอ็ดก็ทำให้ไมค์ประทับใจด้วยการเอาโปรแกรมล้ำๆ มานำเสนอ และไมค์ก็มีท่าทีชื่นชมจนเอ็ดก็คิดไปว่าตนน่าจะถือได้ว่าเป็นเพื่อนของไมค์แล้วล่ะ แต่แน่นอนว่าไมค์ไม่ได้มองเอ็ดว่าเป็นเพื่อนเลยแม้แต่น้อย ครั้นพอเอ็ดพยายามตีสนิท ไมค์ก็เลยพยายามกันเอ็ดออกไปจากชีวิต

แล้วก็ตามสูตรครับ เอ็ดไม่ต้องการคำปฏฺิเสธจากไมค์ เขาเลยเริ่มกระบวนการป่วนชีวิตทำให้ไมค์และครอบครัวต้องเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายสารพัดจนถึงขั้นบริษัทเกิดวิกฤติและครอบครัวเกิดรอยร้าวรุนแรง ทำให้ไมค์ต้องยุติเรื่องบ้าๆ นี้ลงให้ได้

มันก็คือหนังแนวระทึกที่คนโรคจิตคนหนึ่งป่วยชีวิตคนอีกคนหนึ่ง อะไรทั้งหลายก็ออกแนวเดิมๆ และเดาได้ไม่ยากครับ ตั้งแต่จุดเริ่มต้น ระหว่างทางเรื่อยไปจนถึงตอนจบ (เพราะมันก็จบลงแค่ว่าไมค์จะจัดการเอ็ด หรือเอ็ดจะชนะไมค์ จบลงแถวๆ นี้แหละ)การเดินเรื่องก็ลงสูตรหนังระทึกครับ ก็ถือว่าเรื่อยๆ ไม่ได้ระทึกสุดๆ แต่ก็ไม่ได้จืดชืดเสียทีเดียว จุดดีก็ต้องยกให้การแสดงของ Brosnan ที่ยังทำหน้าที่ของตนเองได้โอเคอยู่ ในบทชายที่ประสบความสำเร็จและออกจะถือตัวหน่อย เพียงแต่บทก็จะคล้ายแบบที่เขาเล่นใน The Ghost Writer อยู่เหมือนกัน

ส่วน Frecheville ก็ดูเนิร์ดแบบโรคจิตดีครับ จริงๆ ท่าทางพี่แกดูไม่น่าไว้ใจตั้งแต่แรกแล้วล่ะ แต่ Frecheville ก็สามารถกดความโรคจิตไว้ได้ในระดับหนึ่ง จนพอจะเชื่อว่าทำไมไมค์ถึงไว้ใจเขาในตอนต้น ครั้นพอถึงวาระโรคจิตออกแนวอาละวาด เขาก็ปล่อยความโรคจิตออกมาได้จริงๆ เพียงแต่ดีกรีความโรคจิตอาจไม่ถึงขั้นทำให้เกิดความผวาตื่นกลัวได้แบบเต็มขั้น

พอนึกถึงหนังโรคจิตแล้วตัวละครออกอาการโรคจิตจนน่าขนลุกก็นึกถึง Robert De Niro ใน Cape Fear น่ะครับ อันนั้นแหละโหดน่ากลัวอย่างจริงจัง ในขณะที่กับเรื่องนี้แม้ตัวเอ็ดจะดูโรคจิต แต่ลึกๆ เราก็รู้ว่าบารมีความโรคจิตของเขาไม่น่าจะถึงขั้นที่ทำลายชีวิตไมค์ได้แบบ 100% เต็ม

จริงๆ ความสนุกของหนังแนวนี้ส่วนหนึ่งก็ขึ้นกับแผนของผู้ร้ายที่หากแผนดีจริงจนทำให้พระเอกตกที่นั่งลำบากได้มากๆ ความสนุกมันก็จะเพิ่มเติมความเหนื่อยที่พระเอกต้องแก้เกมผู้ร้าย แต่พอเรื่องนี้หลายอย่างมันลงสูตรและแผนของเอ็ดก็ไม่ได้เจ๋งขนาดนั้น มันเลยออกมาเรื่อยๆ น่ะครับหนังกำกับโดย John Moore แห่ง Behind Enemy Lines, The Omen, Max Payne และ A Good Day to Die Hard ซึ่งที่ผ่านมาหนังของเขาที่เข้าตาจริงๆ ก็คือ 2 เรื่องแรกน่ะครับ ส่วนเรื่องหลังๆ ก็ยังไม่เข้าเป้าเช่นเดียวกับเรื่องนี้ที่ยังไม่เข้าเป้าเช่นกัน

แต่อย่างน้อยหนังของ Moore จะไว้ใจได้เรื่องงานภาพครับ มุมกล้องอะไรจะโอเคอยู่ หรือภาพในบ้านกับในบริษัทของไมค์ก็ถ่ายได้มุมสวย เล่นกับแสงเงาของกระจกได้น่าพอใจในระดับหนึ่ง (ชอบฉากที่ไมค์ยืนพิงกำแพงกระจกแล้วคุยน่ะครับ องค์ประกอบมันกำลังดี)

โดยรวมแล้วก็เป็นไปตามคาดครับ หนังออกมากลางๆ ค่อนไปทางธรรมดา เหมาะสำหรับคอหนังที่เป็นแฟนของ Brosnan แล้วก็อยากจะตามมาดูผลงานของพี่แก แต่ก็อย่าคาดหวังอะไรครับ ถ้าอยากดูงานที่เข้าท่าของพี่แกจริงๆ (ในระยะหลัง) ผมว่าเอา No Escape มาดูจะโอกว่า แม้จะเล่นบทสมทบแต่ก็น่าจดจำมากมายครับ

คะแนนความชอบ 6/10

รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน