บอกเลยว่าผมดูเรื่องนี้ก่อนดู Annabelle: Creation ครับ เป็นการดูตามลำดับความคาดหวัง (555) ประมาณว่ากะแล้วน่ะครับว่า Annabelle มันต้องเวิร์กกว่าเรื่องนี้แน่นอน

แล้วก็เป็นไปตามคาดครับ นี่คือหนังผีแบบคุ้นเคยว่าด้วยจิม (James Landry Hébert) และจูลี่ (Scout Taylor-Compton) คู่รักที่มาพักผ่อนในไทย ซึ่งจูลี่ดูจะเครซี่เกี่ยวกับศาลพระภูมิในบ้านเรามาก เธอคงเห็นว่าเป็นของแปลกและดูสวยงามน่ะครับ

แล้วพวกเขาก็ไปเจอกับชายอีก 2 คนที่ชักชวนให้ไปดูศาลเจ๋งๆ แล้วก็โน้มน้าวให้จูลี่แตะต้องของในศาล ครั้นพอจูลี่แตะปุ๊บ 2 คนนั้นก็โกยอ้าวครับ ปล่อยให้จูลี่มีอาการแปลกๆ ล้มทั้งยืนอยู่ตรงนั้น จนจิมต้องขอความช่วยเหลือ

ในที่สุดจิมก็ค้นพบว่า จูลี่โดนคำสาปเข้าแล้วครับ เป็นคำสาปของวาตาเบ คำเรียกของผีตายโหงที่สิงอยู่ในศาล แล้วผีตนนี้ก็จะจองล้างเอาชีวิตจูลี่อย่างแน่นอน หากพวกเขาไม่ทำอะไรสักอย่างเพื่อแก้ไขมัน

… จำได้ใช่ไหมครับว่าผมอยากดูหนังเรื่องนี้ด้วยเหตุผลว่า ผมอยากเห็นประเทศไทยในมุมกล้องที่ต่างออกไป ซึ่งในตัวอย่างผมว่าภาพประเทศเราในบางมุมมันดูสวยนะ ครั้นพอได้ดูก็พบว่ามีสวยอยู่บ้างครับ แต่ปัญหาคือหนังไม่ค่อยได้ไปจับภาพมุมสวยๆ ของบ้านเรามาถ่ายสักเท่าไรเลย

ก็ไม่แปลกครับ เพราะนี่เป็นหนังผีไม่ใช่หนังที่คู่รักมาเที่ยวแบบโรแมนติกอะไรแบบนั้น ขนาดสถานที่ที่จิมและจูลี่ไปท่องเที่ยวก็ไม่ใช่แลนด์มาร์คอะไร แต่เป็นแผงขายพระเครื่องและวัตถุมงคลครับ… จริงๆ มันก็ไม่ใช่อะไรที่ผมหวังไว้แฮะ แต่ด้วยบริบทเนื้อเรื่องของหนังก็เข้าใจได้น่ะ

สิ่งหนึ่งที่ผมต้องสารภาพคือ ระหว่างดูหนังเรื่องนี้นี่ผมรู้สึกเหมือนประเทศไทย (ในเรื่อง) มันดูไม่น่าอยู่เอาซะเลย เพราะภาพที่ปรากฏในจอมันชวนให้รู้สึกว่าประเทศเรานี้แออัด โรงแรมกับโรงพยาบาลนี่แทบแยกไม่ออก อารมณ์เหมือนดูสารคดีตามล่าหาความจริงเกี่ยวกับมุมมืดของเมืิองกรุงอะไรประมาณนั้นน่ะครับ

แต่ก็พอเข้าใจน่ะครับ หนังสยองขวัญ สถานที่ที่ตัวละครไปถ้าไม่ใช่ที่เปลี่ยวก็จะเป็นอาคารแคบๆ หรือไม่ก็ร้างๆ มันเลยดูอึดอัด ไม่เจริญหูเจริญตาสักเท่าไร (แต่หนังสยองที่ถ่ายภาพออกมาได้สวยแบบหลอนๆ ก็มีนะ… ทว่าไม่ใช่กับเรื่องนี้ครับ)

แต่จุดที่ทำให้ผมแอบช้ำใจที่สุดก็คือ ฝรั่งมาถึงเมืองไทย แต่แทนที่จะโดนผีสัญชาติไทยหลอกให้สมกับที่มาไทย พวกเขาดั๊นนนนนโดนผีสัญชาติญี่ปุ่นหลอกแทน คือสรุปว่าผีในศาลนั้นมาจากญี่ปุ่นนะครับ เรื่องประมาณว่าเธอเป็นผู้หญิงญี่ปุ่นที่มารักกับชายไทย แล้วชายคนนั้นก็ไปนอนกับคนใช้ เธอเลยโกรธแค้น ครั้นพอตายในไทยก็เลยมาสำแดงฤทธิ์ในไทยต่อเลย

ถ้าถามว่าสยองไหม ก็ตอบตรงๆ ว่าพอถึงฉากสยองตอนที่นางเอกเจออะไรหลอนๆ มันก็โอเคน่ะครับ (แอบรู้สึกว่ามีการยืมอารมณ์แบบ Insidious และ Drag Me to Hell มาใช้พอประมาณ) แต่มันก็ไม่ได้แปลกใหม่หรือหลอนสุดๆ อะไร

ส่วนเนื้อเรื่องก็ออกแนวหาทางแก้คำสาปล้างอาถรรพ์ (มีการนับวันแบบ The Ring) แต่การปราบผีในตอนท้ายบทจะง่ายก็ง่ายซะจนไม่รู้สึกว่าผีมันร้ายอะไรขนาดนั้น คือดูแล้วรู้สึกว่าหลายอย่างมันไม่สุดน่ะครับ เนื้อเรื่องไม่สุด เดินเรื่องไม่สุด ปมไม่สุด

โดยรวมแล้วนี่ก็คือหนังผีเกรดบีเรื่องหนึ่งที่มาถ่ายในไทยเท่านั้นเองครับ แต่ความน่าดูน่าสนใจไม่เยอะเท่าไร ดูจบแล้วก็จบกัน แต่สิ่งหนึ่งที่คิดหลังดูคือ นับจากนี้ไปต่างชาติที่ดูหนังเรื่องนี้จะมองศาลพระภูมิในบ้านเราแบบไหนกันเนี่ย…

ศาลที่ผีต่างชาติเข้ามาอยู่และสำแดงฤทธิ์อิทธิพลในแผ่นดินไทยได้… รู้สึกเหมือนเสียสิทธิสภาพนอกอาณาเขตยังไงก็ไม่รู้แฮะ
คะแนนความชอบ 5/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน