ผมจะไม่อวยว่า Kingsman: The Secret Service  คือหนังดีที่ห้ามพลาดนะครับ เพราะ “ดี” ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่บอกได้ว่าหนังสายลับเรื่องนี้มันโดนใจผมเหลือเกิน

หนังมีทั้งการเดินตามสูตรหนังบอนด์ (สายลับสุดหล่อ วายร้ายมีคลาส สาวสวยปลื้มพระเอก แผนระดับโลก ฐานลับสุดอลัง และระเบิดตูมตาม) และหนังยังฉีกกฎหนังบอนด์ไปในคราวเดียว (ฉากที่วาเลนไทน์ ตัวร้ายของเรื่องพูดว่า “นี่ไม่ใช่หนังประเภทนั้น” แล้วก็ “เปรี้ยง!” นั่นแหละครับ)

ซึ่ง Matthew Vaughn กำกับหนังเรื่องนี้ออกมาได้กลมกล่อมทีเดียวครับ เชื่อแล้วว่าพี่แกมีภาพในหัวชัดจนอยากทำหนังเรื่องนี้มากๆ เพราะจริงๆ แล้วเขาได้รับการทาบให้ทำ X-Men: Days of Future Past แต่หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม จะขอทำหนังเรื่องนี้ท่าเดียว

ดาราในเรื่องนี่คัดของเข้มมาทั้งสิ้น ตั้งแต่ Colin Firth ที่โคตรเท่ห์ สมเป็น กาลาฮัด สายลับผู้ดี สำเนียงอังกฤษโคตรๆ และฉากแอ็กชันเกือบทั้งหมดพี่แกเล่นเองครับ โคตรพริ้วโคตรเท่ห์จริงๆ, Taron Egerton ก็ไปได้ดีกับบทแกรี่ อันวิน หรือ “เอ๊กซี่” ว่าที่สายลับคิงส์แมนที่กาลาฮัดหมายตา คือถ้าให้พูดแบบตรงๆ แล้ว ความเด่นของ Egerton อาจยังไม่ร้อย แต่ก็นับว่าน่าจดจำอย่างยิ่ง โดยเฉพาะฉากลุยดะถล่มฐานในตอนท้าย

Mark Strong ในบทเมอร์ลินก็ลื่นมากๆ พอๆ กับ Michael Caine ในบทอาร์เธอร์ ที่แม้จะมาน้อย แต่บารมีความเก๋าก็ยังมากอยู่ ตามด้วย Mark Hamill หรือลุค สกายวอล์คเกอร์ที่ไม่เหลือเค้าอัศวินเจได มาในบท ศจ.อาร์โนลด์ และ Sofia Boutella ก็สุดยอดเช่นกันในบทมือขวาสไตล์หนังบอนด์ ที่มาพร้อมเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร

แต่รายที่เล่นได้ร้ายกาจแบบน่า รัก+น่ากระทืบ ต้องยกให้ Samuel L. Jackson มาดพี่แกมันกวนทีนโคตรๆ เหมาะกับบทวาไลนไทน์ วายร้ายประจำตอนจริงๆ ทั้งแววตา ท่าทาง หรือตอนทำท่าตกใจนี่มันเนียนสุดๆ

ว่ากันว่า Leonardo DiCaprio, Tom Cruise และ Idris Elba คือตัวเลือกแรกๆ ในบทวาเลนไทน์ครับ แต่ผมว่า Jackson นี่แหละลงตัวที่สุดแล้ว (พูดตรงๆ คือ พี่แกดูเป็น “มาร์ก ซัคเกอร์เบิร์ก” มากๆ 5555)

หนังมันส์จริงครับ เดินเรื่องลื่นไหล แต่ก็อาจไม่ได้แปลกใหม่ไปเสียทั้งหมด อย่างฉากการเทรนเพื่อคัดเลือกสายลับคิงส์แมนก็อาจไม่ได้พิสดารอะไร แต่ถ้ามองในแง่การเลือกสายลับจริงๆ มันก็มีเหตุผลอยู่ครับ คือเขาจะคัดคนไปเป็นสายลับกัน ก็คงเลือกวิธีการที่เว่อร์บ้าง แต่ก็ต้องติดดินและใกล้เคียงกับโลกความจริง (เพราะพื้นที่ปฏิบัติงานของสายลับก็คือโลกจริงๆ) จะแฟนตาซีมากไปก็คงแปลกอยู่

ถ้าถามว่าหนังมันโดนเพราะอะไร ก็ตั้งแต่นักแสดงดีๆ ดังที่กล่าวไป ตามด้วยฉากแอ็กชันที่มีสไตล์และมันส์เหลือกิน แทรกอารมณ์ขันรายทางเป็นพักๆ (ส่วนมากก็กัดหนังบอนด์และสารพัดหนังสายลับยุค 60) ตามด้วยการเดินเรื่องที่ฉีกสูตรในบางจุด ให้พอเป็นสีสัน ก่อนจะจบเรื่องด้วยการถล่มฐานตามสูตร แต่ก็เป็นการถล่มตามสูตรที่มันส์และสะใจอย่างยิ่ง

พูดง่ายๆ คือหนังมันกำลังดีน่ะครับ สนุก มันส์ เพลิน ฮา ลื่น มีความใหม่เล็กๆ แทรกเป็นเครื่องเคียง พร้อมด้วยสูตรเก่าๆ ที่เอามาปรุงจนพอเหมาะ… ผลที่ได้เลยทำให้หนังสายลับเรื่องนี้อร่อยได้ใจ

ถ้าใครไม่ชอบอ่านอะไรยาวๆ ก็ข้ามไปนะครับ อ่านแค่บ้างบนก็น่าจะบอกได้แล้วว่าหนังเหมาะสำหรับท่านหรือไม่ ถัดจากนี้ยาวล่ะนะครับ

สำหรับผมแล้ว หนังยังโดนใจอีกมากมายในแง่การแซวกัดหรือการแทรกมุขชวนรำลึกหนังสายลับเก่าๆ ไม่ว่าจะการพูดถึงหนังบอนด์แบบตรงๆ หรือแซวจุดผิดพลาดของตัวร้ายเก่าๆ ที่ไม่ยอมฆ่าพระเอกตอนที่ทำได้ แล้วก็ปล่อยให้พระเอกมาขัดขวางแผนของตน

หนังเต็มไปด้วยมุขเคารพหนังสายลับเก่าๆ ไม่ว่าจะสายลับถือร่ม (The Avengers), รองเท้าซ่อนใบมีด (บอนด์ตอน From Russia With Love), ตอนเอ๊กซี่สั่งมาร์ตินี่แบบผสมแปลกๆ และมือขวาของตัวร้ายมาพร้อมอุปกรณ์สังหารเหนือมนุษย์ (บอนด์เต็มๆ), ตอนอาร์เธอร์ตามเรื่องชื่อหมา (ใครตัวย่อ JB โดนหมด), ตอนเอ๊กซี่เรียกเมอร์ลินว่าไมครอฟท์ (นี่ก็ Holmes)

ฐานลับของสายลับที่มีร้านตัดเสื้อเป็นหน้าฉาก (นี่ก็ The Man from U.N.C.L.E.), ตอนกาลาฮัดบอกว่า ยุคหนึ่งรองเท้าของสายลับใช้เป็นโทรศัพท์ได้ (Get Smart), พระเอกหล่อเท่ห์กรุ้มกริ่มแบบชัดเจนกว่าเจมส์ บอนด์ (นี่ก็ In Like Flint บวกกับ The Silencers) และมาดสายลับของเอ๊กซี่ตอนบุกฐานผู้ร้าย ก็ชวนให้นึกถึง The Ipcress File (ที่ Caine เล่นเป็นสายลับหน้าอ่อนเหมือนกัน)

มุขพวกนี้มันเพลินดีครับ คารวะหนังสายลับเก่าๆ เพียบไปหมด ขนาดการให้ Mark Hamill มารับบท ศจ.อาร์โนลด์นี่ก็ถือว่าเป็นการแซวครับ เพราะในฉบับคอมมิคนั้น ตัวร้ายอย่าง ศจ.อาร์โนลด์เคยดำเนินแผนลักพาตัวดาราดังๆ และดาราคนแรกที่เขาลักพามา ก็คือ Mark Hamill นี่แหละ!

Vaughn แกอุดมด้วยการคารวะแบบนี้ ผมเลยขอคารวะพี่แกแบบไม่ยากเย็นครับ

(ถัดจากนี้จะมีปอยล์ล่ะนะครับ) พูดก็พูดเถอะครับ หนังจิกหนังสายลับเก่าๆ ว่าแสบแล้ว แต่การจิกกัดโลกปัจจุบันนี่ออกจะแสบกว่าเยอะ อาทิเช่น

+ ซิมฟรีที่วาเลนไทน์แจก ที่ว่าสามารถใช้เน็ตฟรีอะไรฟรี โดยที่แท้จริงแล้วพี่แกซ่อนโปรแกรมกระตุ้นความก้าวร้าวและระงับความยับยั้งชั่งใจเอาไว้

อดคิดไม่ได้ครับว่านี่แอบกัดมือถือและอินเตอร์เน็ตหรือเปล่า (5555) เพราะทุกวันนี้เรามีอิสระในการใช้เน็ตกันมากสุดๆ โดยเสียค่าใช้จ่ายน้อยลงเรื่อยๆ แต่เราใช้เทคโนโลยีเหล่านี้ไปในทางไหน?

เราใช้มันเสริมความรู้ เติมสติ สร้างความมั่นคงในทางที่ดีให้กับชีวิต ผูกมิตรสร้างไมตรี ทำความรู้จักกับความคิดที่แตกต่างอย่างเปิดกว้าง ฯลฯ หรือ เราใช้มันตอบสนองความมันส์ความเพลิน (เกม, เว็บโป๊, พนัน, หาเงินทางลัด), ใช้มันโพสต์ด่าคนที่เราไม่ชอบหรือคิดไม่เหมือนเราแบบแรงๆ หนักๆ ตามใจตนเองในการบรรเลงโทสะเต็มที่ไม่มียั้ง… เราปล่อยให้มันกระตุ้นความก้าวร้าวของเราอยู่หรือเปล่า?

เราปล่อยให้มันหยุดความยังยั้งชั่งใจ และส่งเสริมให้เราใช้ชีวิตให้แรงสุดพิกัด ฟัดกับใครก็ได้ ไฝว้กับใครก็เอา อย่างนั้นหรือเปล่า

เพราะถ้าเป็นเช่นนั้น สิ่งที่เราควรทราบคือ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับวายร้ายอย่างวาเลนไทน์ แต่มันคือสิ่งที่เราปล่อยให้มันเป็น ปล่อยให้สังคมเป็น และปล่อยให้โลกเป็น

ไม่ว่าเราจะเลือกหรือไม่ได้เลือกให้มันเป็นแบบนั้น เราก็ต้องรับผิดชอบต่อผลที่เกิดกับตัวเราเองเสมอ

+ ระหว่างดูฉากพลุระเบิดงดงามตระการตา ผมดูว่าใครบ้างที่ต้องกลายเป็นพลุ หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ ผมดูว่าใครบ้างที่เห็นด้วยกับแผนของวาเลนไทน์

พบว่าที่เห็นนั่นมันระดับผู้นำทั้งสิ้น อันที่จริงก็คือ ขนาดอาร์เธอร์ก็ยังเห็นชอบกับแผนของวาเลนไทน์ด้วย

แผนของวาเลนไทน์คือลดจำนวนประชากรโลก เพราะโลกมันสกปรกเลวร้ายเกินไป ทรัพยากรธรรมชาติก็ลดลงเรื่อยๆ แต่ความต้องการและจำนวนประชากรไม่เคยลดลงเลย แบบนี้สักวันหนึ่งธรรมชาติก็คงล้างโลกเพื่อคืนสู่สมดุลย์ คนก็ต้องตายกันเป็นเบือ

ดังนั้นทางออกหนึ่งที่วาเลนไทน์เลือก คือ ให้คนเลือกที่จะอยู่รอด แล้วก็จัดการล้างประชากรซะด้วยการเปิดโปรแกรมให้คนฆ่ากันเอง ลดคนด้วยคนนี่แหละ

ถ้าเรามองในมุมหนึ่ง เหมือนวาเลนไทน์หรือคนที่เห็นด้วยกับแผนของเขาเป็นพวกเห็นแก่ตัว เป็นคนมีเงินมีอำนาจที่เลือกจะรอดแล้วปล่อยให้คนอื่นตายไปซะ

แต่ผมก็อดไม่ได้ที่คิดว่า ผู้นำและผู้มีอำนาจทุกคนแค่คิดแบบตัวร้ายในหนังบอนด์ ฆ่าเพราะโลภเพราะเกิดมาร้ายเท่านั้นเองหรือ?

เมื่อลองย้อนไปพิจารณาสิ่งที่วาเลนไทน์สื่อ ผมกลับมองว่า คนที่โลภเห็นแก่ตัวก็มี แต่คนที่หมดหวังกับโลก เหนื่อยกันหน้าที่ผู้นำ มันก็คงมีเหมือนกัน

มันเหมือนจะสะท้อนความจริงว่าผู้นำหรือคนรุ่นเก่าส่วนใหญ่ก็เหลือจะทนกับสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่าคนแล้ว เพราะแก้ปัญหายังไงก็ไม่จบ คนก็ขยันสร้างปัญหาให้แก้ ครั้นเกิดปัญหาขึ้นมา จริงๆ มันก็ต้องรับผิดชอบร่วมกันทั้งโลก ไม่ว่าจะยากดีมีจนก็ต้องก้มลงพิจารณาว่าตัวเองมีส่วนต่อปัญหานั้นๆ แค่ไหน แล้วก็ช่วยกันทำหน้าที่ของตน แก้ไปทีละเปราะ

แต่สิ่งที่เกิดขึ้นก็คือ คนเราส่วนใหญ่ไม่โทษตัวเองหรอกครับ เขาจะโยนให้ผู้มีอำนาจรับผิดชอบหมด ทีนี้คนเป็นผู้นำนั้น จะทำเท่าไรก็ไม่ดี ทำอันนี้มีคนชอบ เดี๋ยวก็ต้องมีคนไม่ชอบมาโจมตี พอเจอแบบนี้หนักๆ เข้าก็คงมีหลุด มีรำคาญ เพราะจริงๆ ปัญหาใหญ่ๆ มันไม่ได้เกิดจากแค่ผู้นำเพียงลำพัง คนอื่นๆ ในโลกก็มีส่วนด้วย จะมากจะน้อยก็แล้วแต่

แต่หากจะกระต่ายขาเดียวว่า “ฉันไม่เกี่ยวกับปัญหาที่ฉันเผชิญอยู่” ก็คงจะง่ายไปหน่อย เพราะเราอาจเกี่ยวโดยไม่รู้ตัวก็ได้

เรื่องแบบนี้มันก็น่ามองในหลายมิติครับ ประชาชนคนธรรมดาจะคิดว่าสิ่งทีเราทำมันไม่มีผลต่อสังคมหรือต่อโลกเลย มันก็คงไม่ได้ จะโยนให้ผู้มีอำนาจรับผิดชอบหมด มันก็คงไม่ได้ มันต้องช่วยๆ กัน ถ้าคนเป็นล้านคิดเหมือนกัน มันก็ต้องเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้นบ้างล่ะ

ส่วนผู้มีอำนาจก็ต้องพยายามบอกตัวเอง อย่าหลงลืมไปว่าฉันรับเงินเดือนมาจากประชาชน ประชาชนเลยคาดหวังกับฉัน ดังนั้นต้องพร้อมรับทั้งดอกไม้และก้อนอิฐ หากไม่พร้อมรับก็อย่าเพิ่งด่วนมายืนในตำแหน่งนี้ให้ตัวเองทุกข์ยากลำบากใจ

แต่ยอมรับครับ ประเด็นนี้มันสะท้อนได้สะเทือนดีจริงๆ (ต้องบอกก่อนว่านี่ผมฟุ้งเอาน่ะนะครับ ไม่รู้ว่าคนทำคิดหรือไม่ 555)

สรุปว่าหนังมันส์ เคารพหนังสายลับเก่าๆ และมีอะไรให้คิดหลายประการ มันเลยโดนใจผมด้วยประการฉะนี้ครับ
คะแนนความชอบ 8.5/10 ครับ
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน