Jack Reacher ถือเป็นหนังแนวสืบสวนที่เข้าท่ามากๆ เรื่องหนึ่งครับ

หนังสนุกกว่าที่ผมคาดไว้มาก มีส่วนที่ดูแล้วรู้สึกดีก็เยอะ ดูแล้วรู้สึกโดนก็มาก พอคิดสรุปยอดแล้วก็บอกได้ว่าชอบหนังเรื่องนี้เข้าจนได้

จุดแรกที่โดนคือตอนเปิดเรื่องครับ เราจะได้เห็นมือปืนซุ่มยิงนายหนึ่งกำลังเล็งแบบผ่านๆ เดี๋ยวก็ไปส่องแม่ที่อุ้มลูกน้อยอยู่ จากนั้นก็ไปส่องชายหนุ่มที่กำลังนั่งเหม่ออยู่บนม้านั่ง ส่องไปที่หญิงสาว Working Woman ที่กำลังก้าวฉับๆ อย่างมุ่งมั่น

สไนเปอร์คนนี้ส่องไปส่องมาสักพัก ปรากฏว่านาทีต่อมาพี่แกยิงผู้คนแถบนั้นเป็นว่าเล่น… ตายไป 5 ศพ ผมเกิดคำถามในทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมหมอนี่ต้องยิงคนตามถนน?

จุดที่โดนต่อมาคือการเปิดตัวนายแจ็ค รีชเชอร์ (Tom Cruise) นักสืบมาดนิ่งที่ออกอาการกวนเป็นพักๆ แต่ที่ชอบมากคือลีลาการต่อปากต่อคำกับชาวบ้านที่พี่แจ็คแกยียวนชาวบ้านได้หมด แต่ขณะที่ยียวนนั้นน่ะพี่แกไม่ได้ยวนเปล่านะครับ แกยวนไปหยั่งเชิงไป ใครต่อใครโดนแกแอบสังเกตหมด บางคนก็เปิดไต๋ออกมาแบโดยไม่ทันตั้งตัว เวลาเจรจากับผู้ร้าย ก็ยังทั้งยียวนกวนโอ๊ย อีกทั้งสามารถเล่นสงครามจิตวิทยากับฝ่ายตรงข้ามจนคุมเกมได้… เก่งจริงพี่

นอกจากชอบบุคลิกนายแจ็คแล้ว ผมยังโปรดมากๆ ครับกับวิธีคิด ใคร่ครวญ ลำดับเหตุการณ์ การมองในมุมที่ชาวบ้านไม่มอง (หรือไม่คิดจะมอง) และที่สำคัญคือพี่แกกล้าจะตั้งคำถามทุกครั้งหากพบเงื่อนงำหรือข้อเชื่อมโยงบางอย่าง แม้จะดูเป็นไปไม่ได้แค่ไหน แต่หากแกเกิดคำถามพี่ท่านก็จะหาคำตอบให้เจอ ให้มันรู้กันไปว่าเขาคิดถูกหรือผิด

ขณะเดียวกันหากแจ็คยังไม่เจอหลักฐานยืนยันในสิ่งที่เขาเชื่อ เขาก็จะยังไม่ปักใจ แต่เขาจะทำใจเป็นกลางระหว่างค้นหาข้อมูล ด้วยเหตุนี้เขาเลยไม่โดนความคิดหรือสมมติฐานของตัวเองครอบงำ ซึ่งคนมากมายครับเวลาจะค้นหาความจริง เวลาจะสืบอะไรก็มักจะไขว้เขวไปเพราะโดนสมมติฐานตัวเองครอบงำ จนบางทีก็มองอะไรเบี่ยงเบนไปจากความจริง ไม่ต้องอื่นไกลครับ บางทีตัวเราเองก็ยังเป็นเลย

ที่ชอบอีกอย่างคือ ความเด็ดขาดครับ ในตอนท้ายที่เขาตัดสินใจจัดการลงไป ถ้ามองในแง่มนุษยธรรมเราอาจคิดค้าน แต่หากมองในแง่ “จบป้ะ” มันก็ต้องทำแบบนั้นล่ะครับ เรื่องมันถึงจะจบ เพราะบางครั้งคนไม่ดีก็มีลู่ทางหนีไปก่อกรรมในทางอื่น ดังนั้นในบางกรณีการทำแบบที่แจ็คทำก็คือการจบคดีที่ตัดตอนไม่ให้เหลือเชื้อไปทำชั่วได้อีก อันนี้ย่อมแล้วแต่มุมมองนะครับ แต่ผมเห็นด้วยกับการตัดสินใจของแจ็คนะ

ความเป็นนายแจ็คนี่แหละครับที่ถือเป็นคาแรคเตอร์นักสืบแบบที่ไม่ค่อยได้พบเจอบนจอหนังมานานมากแล้ว

การดูนายแจ็คออกโรงสืบคดี นอกจากจะสนุก มีปมน่าติดตามแล้ว ก็ได้มุมคิดหลายอย่างจากกระบวนการสืบการคิดแบบนายแจ็คแบบที่ผมบอกไปนั่นแหละครับ แต่ก็ต้องบอกก่อนว่าตัวหนังไม่เน้นแอ็กชันมาก มีเท่าที่จำเป็นซึ่งนั่นทำให้หนังออกมาพอเหมาะ

Cruise ถือว่าลื่นไปได้กับบทแจ็ค รีชเชอร์ ผมชอบตอนแกยืนบนตึกคุยกับเฮเลน (Rosamund Pike) เล่าให้ฟังว่าเพราะอะไรเขาถึงเกษียณตัวเองออกไปทำงานอิสระ โดยเฉพาะประโยคที่ว่า “คุณดูไปที่ตึกตรงข้ามสิ ดูคนในนั้น มีใครสักกี่คนที่มีอิสระอย่างแท้จริง? อิสระจากงาน อิสระจากหนี้ ฯลฯ” ฟังแล้วรู้สึกชอบนายแจ็คคนนี้มากขึ้นไปอีก

นักแสดงในเรื่องจริงๆ เล่นกันดีนะครับ แต่ยอมรับว่ายังไม่ทำให้หนังเด่นเต็มที่ ระหว่างดูเรื่องนี้แล้วนึกถึง The General’s Daughter ที่ออกแนวสืบสวนคล้ายกัน แต่เรื่องนั้นทีมดาราจะดึงความสนใจได้มากกว่า ในขณะที่เรื่องนี้บทและการเดินเรื่องน่าสนใจกว่าา แต่ดาราไม่ดึงดูดเท่า อดคิดไม่ได้ว่าถ้าเรื่องนี้เพิ่มดาราที่น่าสนใจลงมาอีกคงมีพลังมากกว่านี้ แต่ก็นั่นล่ะครับ ดาราแสดงกันได้ดี ทั้ง Pike, Richard Jenkins, David Oyelowo, Jai Courtney และที่ลืมไม่ได้คือ Robert Duvall คุณลุงคนนี้เพิ่มสีสันให้เรื่องครึ่งหลังได้เยอะ และที่จำได้แบบยากจะลืมคือ Alexia Fast ในบทแซนดี้ครับ น่ารักจริงๆ

การดูหนังเรื่องนี้ทำให้นึกถึงตอนผมเขียนถึง Shooter ครับ ที่บอกว่าบางทีคอหนังอย่างเราๆ ก็ไม่ได้ต้องการอะไรแปลกใหม่หรอกครับ แค่หนังที่มีบทดีๆ เดินเรื่องน่าติดตาม มีสาระและความเข้มข้น แค่นี้เราก็ปลื้มใจแล้ว และ Jack Reacher ก็ถือเป็นหนังประเภทนั้นครับ ดูสนุก บทดี นายแจ็คก็มีคาแรคเตอร์น่าจดจำ ผมชอบตอนแกทำเนียนหายตัวไปในหมู่ฝูงชนมากครับ เห็นรอบแรกในตัวอย่างแต่มาดูในหนังอีกทีก็ยังชอบอยู่ แต่ถ้าจะมีจุดอ่อนเล็กๆ ก็คงเป็นช่วงท้าย ช่วงตอนจบน่ะครับ ถ้าจบเท่ห์อีกนิดน่าจะดี

แต่แค่นี้ผมก็ชอบแล้วล่ะครับ ชอบกว่าที่คาดและทำให้หันไปคว้านิยายของ Lee Child มาอ่านทันทีครับ ชอบจริงๆ นายแจ็ค รีชเชอร์
คะแนนความชอบ 7/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน