สำหรับผมแล้ว จุดเด่นของหนังชุด Kung Fu Panda คือภาพสวยๆ ของธรรมชาติแบบย้อนยุคแล้วก็เจือกลิ่นอายลายเส้นอันเปี่ยมเสน่ห์ของจีนน่ะครับ

ไม่ว่าจะพวกต้นไม้ที่ดูพริ้วไหว ทิวเขาที่ดูแข็งแกร่งผสมด้วยความอ่อนโยน หรือสารพัดของประกอบฉากที่ผมว่า 2 ภาคแรกมันเป็นอะไรที่จีนดี แม้จะมีความเป็นฮอลลีวู้ดอยู่เยอะ แต่ก็ถือว่าเป็นส่วนผสมที่พอเหมาะระหว่างตะวันตกกับตะวันออก

มาภาคนี้เรื่องถือว่าต่อจากภาค 2 ที่มีการทิ้งเชื้อไว้ว่าพ่อของโปจะปรากฏตัว แล้วเขาก็โผล่มาจริงๆ ครับ ในขณะที่วายร้ายประจำตอนก็คือ ไค อดีตสหายของปรมาจารย์เต่า อูไกว ที่หลงมัวเมาในวิทยายุทธจนหลงเดินทางผิด

ซึ่งก็แน่ล่ะครับว่าโป ต้องรับหน้าที่สยบไค แล้วก็แน่นอนอีกเหมือนกันว่าการจะปราบไคได้มันก็ไม่ง่ายแบบนั้น โปต้องเรียนรู้อะไรอีกหลายอย่างเพื่อยกระดับตนเอง ให้เป็นสุดยอดนักรบมังกรที่แท้จริง

ภาคนี้พล็อตน่าสนใจครับ ถือเป็นการทำตามขนบของหนังภาค 3 ที่มักจะเป็นภาพที่เปิดเผยปมบางอย่างที่เชื่อมโยงกับภาคแรก แต่ก็เข้าใจล่ะครับว่าปมพวกนี้อาจไม่ได้มีแต่แรกหรอก แต่พอดีคนเขียนเขาต้องทำภาคต่อ เลยผูกโยงเรื่องให้บังเกิดความขลัง (คือทำให้มันดูมีอะไร) และทำให้หนังเป็นดั่งห่วงโซ่เส้นเดียวกัน เวลาเอามาดูต่อๆ กันก็ให้ความรู้สึกว่ามันเป็นไตรภาคที่งดงามดี

แต่หากว่าในแง่การเดินเรื่องแล้ว ความลื่นไหลยังไม่มากเท่า 2 ภาคแรก ที่หลายอย่างมันลงตัว ส่วนผสมระหว่างปมตัวละคร ดราม่า แอ็กชัน และอารมณ์ขันมันพอดีกัน ในขณะที่ภาคนี้การเดินเรื่องดูจะเรื่อยๆ ไม่กระชับเท่าไร (แต่ก็ไม่อืดเกินไปครับ)

ส่วนปมของตัวละครก็ไม่มาก อย่างเรื่องระหว่าง โป, พ่อโปตัวจริง และพ่อปิง (พ่อค้าขายหมี่ที่เป็นนกที่รับเลี้ยงโปน่ะครับ) จริงๆ เล่นอะไรได้หลายอย่างครับ แต่หนังไม่เน้นเท่าไร จุดที่ถือว่าทำได้ดีที่สุดสำหรับปมดราม่า ผมว่าคงเป็นตอนที่พ่อของโปรำลึกอดีต ตอนที่โปต้องสูญเสียแม่ไป (อันนี้ย้อนไปสู่ฉากที่ซึ้งมากในภาค 2 ด้วย)

แอบคิดเหมือนกันน่ะครับว่าปมโปกับพ่อ 2 คนน่าจะสร้างความกินใจได้อีกเยอะ ไหนจะเรื่องเมืองแพนด้าที่น่าจะมีอะไรมากกว่าที่เป็น แต่เท่าที่เป็นนี่ก็คือนำเสนอแบบเรื่อยๆ จริงๆ ดูโอเคครับ แต่มันไม่ Touch ทางอารมณ์ เท่าที่ 2 ภาคแรกเคยทำไว้

อารมณ์ขันถือว่าพอมี แอ็กชันก็ไม่เลวครับ แต่ส่วนที่รู้สึกพร่องไปคือภาพครับ โอเคภาพวาดผสม CG ยังเนี๊ยบอยู่ แต่ลายเส้นมนต์เสน่ห์แบบจีนๆ ดูจะลดความขลังลง ตอนแรกผมนี่แอบคิดเลยนะว่าในเมืองแพนด้ามันน่าจะมีความพริ้ว ความงาม ความไหวของใบหญ้า ป่าไผ่ สายน้ำ หรือสายลมแบบจัดเต็ม

แต่พอดูจริงๆ รายละเอียดของฉากเหล่านี้กลับไม่มีอะไรมากนักครับ ไม่เหมือนอย่างภาคแรกที่ผมว่าฉากที่ 5 อาจารย์ปะทะกับไต้ลุงครั้งแรกที่สะพานตรงหน้าผา มันดูขลังและสวยมาก หรือฉากเด็ดภาค 2 ตอนพวกโปปะทะกับพวกเจ้าชายทรราชย์ก็ทำได้ละลานตาโคตรๆ ส่วนภาคนี้ ฉากต่างๆ นับว่าโอเค แต่ยังไม่ติดตาติดใจอะไรแบบนั้น

ส่วนหนึ่งที่ความขลังความพริ้วแบบจีนๆ มันหายไป ก็คงเพราะคนคุมงานศิลป์ประจำภาคนี้คือ Max Boas ในขณะที่ 2 ภาคแรกนั้น คนรับหน้าที่นี้คือ Tang Kheng Heng ครับ จึงไม่แปลกหากลายเส้นภาคนี้จะดูเป็นตะวันตกมากกว่าจะเป็นตะวันออก

ครับ โดยรวมแล้ว หนังยังเป็นความบันเทิงแบบที่ดูสนุกเพลิดเพลินเหมือนเดิมครับ ใครชอบหนังชุดนี้ผมก็แนะนำให้ดูครับ เพราะจริงๆ มันก็สนุกนั่นแหละ เพียงแต่เสน่ห์บางอย่างมันอาจลดลงหรือเปลี่ยนไป อันนี้ก็บอกไว้เผื่อใครหลงเสน่ห์หนังชุดนี้ในจุดเดียวกับผม (ฉากสวยๆ เหมือนภาพวาดจีน) จะได้เผื่อใจไว้เล็กๆ ครับ
คะแนนความชอบ 7/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน