รีวิว Alvin and the Chipmunks: The Road Chip (2015)
หนัง หลายๆ เรื่องเราดูด้วยเหตุผลว่า อยากดูหนังดี เติมเต็มชีวิต แต่กับหนังบางเรื่องแล้ว เราดูเพื่อความสนุกครับ ยิ่งหน้าหนังประกาศมาแต่ไกลว่าทำออกมาเพื่อความบันเทิงล่ะก็ ความคาดหวังในใจเราก็จะแปรเปลี่ยนไปตามหน้าหนังนั้นๆ
รีวิว Regression (2015) รีเกรสชั่น สัมผัส… ผวา
Alejandro Amenábar ผู้กำกับที่หลายคนจดจำได้ดีจากหนังระทึกขวัญชั้นยอดอย่าง Tesis, Abre los ojos (Open Your Eyes) และ The Others กลับมาอีกหนในหนังแนวระทึก+สยอง+ลึกลับ ซึ่งจริงๆ น่าจะเป็นอะไรที่พี่แกถนัดน่ะนะครับ
รีวิว The Mermaid (2016) เงือกสาว ปัง ปัง
สารภาพว่าเผื่อใจตั้งแต่ตอนดูตัวอย่างแล้วครับ มันตระหนักอยู่ลึกๆ ในใจว่าหนังอาจจะไม่โดนใจเรา และรสชาติคงไม่เหมือนหนังของเฮียโจวซิงฉือสมัยก่อนที่เราเติบโตมา
รีวิว The Jungle Book (2016) เมาคลีลูกหมาป่า
หลังจากดูจบแล้วรู้สึกนึกขอบคุณพี่ Jon Favreau ขึ้นมาในบัดดลเลยครับ ขอบคุณจริงๆ ที่ทำหนังสนุกๆ เพลินๆ และบันเทิงมากมายมาให้ชมกัน
รีวิว The Huntsman: Winter’s War (2016) พรานป่าและราชินีน้ำแข็ง
สำหรับผมแล้ว ภาคแรกถือว่าเรื่อยๆ ครับ คือดูได้เรื่อยๆ แต่ไม่ได้ถึงกับติดใจโปรดปรานอะไร แม้ผมจะชอบหนังแฟนตาซีประมาณนี้และหลายอย่างในหนังจะดูไม่เลว และให้ความบันเทิงได้ระดับหนึ่งก็ตาม แต่โดยรวมแล้วหนังยังจับใจขนาดนั้น
รีวิว (ลงลึก) Midnight in Paris (2011) คืนบ่มรักที่ปารีส (ตอนที่ 2)
บทรีวิวนี้มีการสปอยล์ครับ กรุณารับชมภาพยนตร์ก่อนอ่านครับ
รีวิว Source Code (2011) แฝงร่างขวางนรก
https://www.youtube.com/watch?v=WatVodRARsU หนังเรื่องนี้มีดีอย่างยิ่งตรงบทครับ บทที่ค่อยๆ เผยความจริงทีละนิด เผยแบบน่าติดตาม ชวนให้เราอยากรู้ว่าเรื่องมันจะไปยังไงต่อ ทั้งๆ ที่เกือบทั้งเรื่องน่ะ เหตุการณ์ก็วนซ้ำอยู่ที่เดิมๆ ตัวละครเดิมๆ ซึ่งก็คือโคลเตอร์ สตีเวนส์ (Jake Gyllenhaal) ชายที่ถูกส่งไปยังอดีต เพื่อค้นหาเหตุวินาศกรรม แต่จุดที่ทำให้น่าสนใจคือ “การตัดสินใจของคนที่แตกต่างออกไป”
รีวิว (ลงลึก) Midnight in Paris (2011) คืนบ่มรักที่ปารีส (ตอนที่ 1)
ผมรักหนังเรื่องนี้จังเลยครับ จริงๆ แนวคิดของหนังอาจไม่ได้สดใหม่อะไร แต่นำมาใช้กับหนังได้อย่างเหมาะยิ่ง
รีวิว (แบบไม่สปอยล์) Midnight in Paris (2011) คืนบ่มรักที่ปารีส
ผมหลงเสน่ห์หนังเรื่องนี้เข้าอย่างจังครับ ปกติผมชอบผลงานของ ลุง Woody Allen อยู่แล้วน่ะนะครับ หนังโดยมากของลุงเขาก็จะเป็นสไตล์ “ขำคิด สะกิดชีวิต” มีจุดเด่นในการจับเรื่องชีวิตประจำวันมาบอกเล่าเชิงเสียดสีหยิกแกมหยอก ผสมอารมณ์ขันและแง่คิดเหยาะลงไปให้กลมกล่อมดูเพลินยิ่งขึ้น
รีวิว Blunt Force Trauma (2015) เกมดุดวลดิบ
สิ่งที่ดึงดูดให้ผมดูหนังเรื่องนี้คือชื่อของ Mickey Rourke แม้ในใจจะเดาได้อยู่ลึกๆ ว่าพี่แกน่าจะแสดงสมทบมากกว่าก็เถอะ
รีวิว Larry Crowne (2011) รักกันไว้ หัวใจบานฉ่ำ
Tom Hanks คือดาราคนโปรดคนหนึ่งของผมครับ พี่แกแสดงหนังทีไรก็ไว้ใจได้ในฝีมือ ครั้นพอลองนั่งเก้าอี้กำกับหนังเป็นหนแรกใน That Thing You Do! ก็สร้างความประทับใจให้ผมและใครอีกหลายคนได้เยอะอยู่ พอมาคราวนี้พี่ท่านหันมานั่งแท่นกำกับอีกก็อดหวังนิดๆ ไม่ได้ล่ะครับ
รีวิว ประชาธิป’ไทย (2013) Paradoxocracy
ประเด็นหนึ่งใน ประชาธิป’ไทย ของคุณเป็นเอก และคุณภาสกรที่ผมสนใจ คือตอนที่อาจารย์ท่านหนึ่งกล่าวว่า เหตุการณ์นองเลือดในอดีตครั้งหนึ่งนั้น มีสาเหตุประการหนึ่งมาจาก “สื่อ” ที่นำเสนอด้านเดียว ครอบงำคนให้ทำร้ายกัน ฯลฯ
รีวิว The Ides of March (2011) การเมืองกินคน (ตอนที่ 2)
รีวิวนี้ มันจะมีการสปอยล์แน่นอน ดังนั้นหากไม่อยากทราบขอให้ข้ามไปอ่านดาวด้านล่างที่บรรทัดสรุปได้เลยนะครับ หรือไม่ก็อ่านคำสรุปเบื้องต้นของหนังตรงนี้ก็ได้ว่า “ถ้าคุณอยากดูหนังการเมืองดีๆ ล่ะก็ เรื่องนี้ดูได้เลยครับ”
รีวิว The Ides of March (2011) การเมืองกินคน (ตอนที่ 1)
“นักการเมืองก็ล้วนแต่พูดดีทั้งนั้นแหละ แต่เขาจะทำคุณผิดหวังไม่ช้าก็เร็ว เชื่อสิ” ไอด้า โฮโรวิทซ์ (Marisa Tomei) เหยี่ยวข่าวสายการเมืองที่คร่ำหวอดในวงการนี้ได้เอ่ยกับสตีเฟ่น เมเยอร์ส (Ryan Gosling) ตัวเอกของเรื่อง
รีวิว The Peanuts Movie (2015) สนูปี้ แอนด์ ชาร์ลี บราวน์ เดอะ พีนัทส์ มูฟวี่
การ์ตูนชุดของสนูปี้และชาร์ลี บราวน์ นั้นถือเป็นการ์ตูนประเภท Feel Good ที่อมตะมากๆ เรื่องหนึ่งครับ ตอนสมัยคอมมิคนั้นตัวเรื่องอาจออกแนวเสียดสีผสมอารมณ์ขัน (ที่บางครั้งก็มาในแนว “ฮาเจ็บๆ”) แต่สำหรับฉบับเรื่องยาวแล้ว ส่วนมากจะมาในแนว Feel Good ดูแล้วรู้สึกดี บางตอนก็อบอุ่นมากๆ และแต่ละตอนก็จะมีคติสอนใจที่น่ารักเสมอ