รีวิว Spotlight (2015) คนข่าวคลั่ง (เวอร์ชั่นไม่สปอยล์)
หนังเรื่องนี้ดีจริงเจ๋งจริงครับ ไม่ต้องอ่านรีวิวจากที่ไหนทั้งสิ้น อยากแนะนำให้ดูได้เลยครับ
รีวิว X-Men: Apocalypse (2016) X-เม็น อะพอคคาลิปส์
การกลับมาของ X-Men ภาคนี้ก็เหมือนผู้ชมจะมีความคิดเห็นผสมๆ กันไปนะครับ มีทั้งที่โอและไม่โอกับภาคนี้ ซึ่งก็ถือเป็นเรื่องความชอบของแต่ละคนครับ คนเรามีสิทธิ์แสดงความชอบหรือไม่ชอบหนังที่เราดูได้อยู่แล้ว
รีวิว Zero Tolerance (2015) ปิดกรุงเทพล่าอำมหิต
เรื่องนี้ก็ดูแบบไม่รู้เหนือรู้ใต้เหมือนกันครับ ไม่รู้รายละเอียดเลย รู้แค่ชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า “ปิดกรุงเทพ” ก็เลยสงสัยว่ามันเกี่ยวอะไรกับประเทศไทย
รีวิว Liberal Arts (2012) ติวรัก วิชาหัวใจ (แบบสปอยล์ ตอนจบ)
ผมชอบประเด็นหนังสือ Twilight นะครับ คือเจสส์น่ะค่อนข้างเหยียดหนังสือชุดนี้ มองประมาณว่าเป็นขยะวรรณกรรม (ซึ่งหลายคนก็มองแบบนั้น) แต่หนังก็ทำให้เรามองในอีกมุมครับ ว่าหนังสือแต่ละเล่ม มันมีบทบาทหน้าที่แตกต่างกันไป
รีวิว Liberal Arts (2012) ติวรัก วิชาหัวใจ (แบบสปอยล์ ตอนที่ 1)
(เอาล่ะครับ สปอยล์ สปอยล์ สปอยล์ พี่น้องท่านใดไม่อยากทราบ หยุดอ่านบัดเดี๋ยวนี้ครับ ไปหาหนังดูก่อนแล้วค่อยว่ากัน ^_^) คอนเซปต์ใหญ่อย่างหนึ่งของเรื่องนี้ คือมันเหมือนทำให้คนอ่านหนังสือได้ทบทวนอะไรบางอย่างน่ะครับ นักอ่านหลายคนหรือคนที่เรียนสูงๆ รู้ (ในตำราหริอวิชาการ) เยอะๆ อาจเคยมีห้วงอารมณ์หงุดหงิดโลก วิพากษ์สิ่งต่างๆ หรือไม่ก็ดูถูกหนังสือ หนัง หรือผลงานศิลปะบางอันว่าห่วย (โดยเฉพาะงานตลาดๆ) โดยเรามีธงมีหลักการชัดเจนในใจ พร้อมจะสนับสนุนเหตุผลที่เราไม่ชอบสิ่งนั้นๆ แต่บางครั้งพฤติกรรมแบบนี้ก็ทำให้เรามีความสุขกับการใช้ชีวิตน้อยลง เรารู้เยอะ แต่เราเข้าใจสิ่งต่างๆ อย่างที่มันเป็นมากน้อยแค่ไหน? ถ้าเราเข้าใจจริงๆ ใยเราถึงหงุดหงิดมากกว่าจะปล่อยวาง? มากกว่าจะบอกกับตัวเองว่า “มันเป็นเช่นนั้นเอง”? เรารู้เยอะ แต่เรากำลังถูกความรู้เหล่านั้นคุมขังจำกัดอะไรบางอย่างในตัวเราหรือไม่? ผมเป็นคนชอบอ่านครับ และปฏิเสธไม่ได้เลยว่าในบางวาระเราถูกชุดความคิดบางอย่าง (ที่ได้จากการอ่าน, ประโยคเท่ห์ๆ หรือคำพูดคมๆ) ครอบงำโดยไม่รู้ตัว อย่างตัวเอกในเรื่องที่เป็นคนรู้เยอะ มีความคิดที่น่าสนใจ
รีวิว Liberal Arts (2012) ติวรัก วิชาหัวใจ (แบบปลอดสปอยล์)
https://www.youtube.com/watch?v=-cghoZjT4e8 อีกหนึ่งหนังที่ผมชอบแบบคาดไม่ถึงครับ เพราะตอนแรกก็ไม่ได้คาดหวังอะไรและแทบไม่รู้อะไรเลย นอกจากรู้ว่า Josh Radnor (ซีรี่ส์ How I Met Your Mother) กับ Elizabeth Olsen แสดงร่วมกัน แต่พอดูจบเท่านั้นล่ะโดนเลย
รีวิว Criminal (2016) คนสมองเดือด
บอกตรงๆ ว่าตัวหนังน่ะผมไม่ได้สนใจอะไรเท่าไรนะครับ แต่พอเห็นชื่อดาราระดับเบิ้มๆ เรียงหน้ากันมาเล่นมันทำให้เกิดความสนใจขึ้นมาทันที
รีวิว Murder, She Baked: A Chocolate Chip Cookie Mystery (2015) สายลับช็อกโกแลต
เรื่องนี้ดัดแปลงจากนิยายโรแมนติกเบาสมองผสมด้วยสืบสวนของ Joanne Fluke ครับ แปลไทยแล้วในชื่อว่า สายลับช็อกโกแลต ซึ่งออกตามมาอีกเป็นสิบเล่มครับ เสียดายที่ สนพ.เพิร์ล ปิดตัวไปแล้วก็เลยไม่มีแปลออกมาอีก
รีวิว Movie 43 (2013)
หนังเรื่องนี้ทำให้ผมหลุดปากออกมาระหว่างดูเลยครับว่า “อะไรของมันกันเนี่ย?”
รีวิว Daddy’s Home (2015) สงครามป่วน (ตัว)พ่อสุดแสบ
Will Ferrell กับ Mark Wahlberg มาเจอกันอีกหนครับ หลังจากเคยเป็นคู่บ้าต่างขั้วกันมาแล้วใน The Other Guys ครับ โดยมาเรื่องนี้ก็มาบ้าต่างขั้วกันอีกเหมือนเดิม
รีวิว The End of the Tour (2015) (แบบมีสปอยล์)
ถัดจากนี่ก็จะมีสปอยล์นะครับ ไม่อยากทราบข้ามได้ครับ เอาเป็นว่าขอสรุปสำนวนเกี่ยวกับหนังเรื่องนี้ไว้ว่า นี่คือหนังดราม่าสะท้อนความเหงาที่ทำได้ออกรสมากเรื่องหนึ่งครับ ก็อยากให้คอหนังดราม่าแนวนี้ได้ลองลิ้มกัน เชื่อว่าหลายท่านน่าจะถูกใจครับ (แต่ก็เชื่อว่าคงไม่ใชทุกท่านหรอกครับที่จะถูกใจ)
รีวิว The End of the Tour (2015) (แบบปลอดสปอยล์)
เป็นหนังอีกเรื่องครับที่ก่อร่างสร้างอารมณ์เหงา ว้าเหว่ และเดียวดายให้กับผู้ชมได้อย่างน่าสนใจ (แต่อาจไม่ใช่ทุกคนที่จะซึมลึกถึงอารมณ์เหงาแบบในหนังน่ะนะครับ)
รีวิว Sandra Brown’s White Hot (2016)
Sandra Brown ถือเป็นเจ้าแม่นิยายแนว Romantic suspense คนหนึ่งของวงการครับ ซึ่งผลงานของเธอก็มีมาให้นักอ่านบ้านเราอ่านอยู่ไม่ต่ำกว่า 10 เล่มทีเดียว
รีวิว Friends with Benefits (2011) เพื่อนกัน มันส์กระจาย
รู้สึกว่าระยะหลังๆ หนังรักดูจะเข้าโรงน้อยลงนะครับ ไม่ว่าจะรักหวานๆ รักขำๆ หรือรักขมๆ ก็ตาม เรียกว่ามีน้อยจนผมต้องไปพึ่งพาดูหนังหวานๆ จาก Hallmark กันเลยล่ะ
รีวิว Chef (2014) เชฟ เติมรสให้เต็มรถ
หนังเรื่องนี้เล็กๆ ง่ายๆ ดูแล้วอิ่มอกอิ่มใจ แต่ไม่อิ่มท้องครับ และในทางกลับกันมันทำให้เราเกิดหิวไปในเวลาเดียวกัน