คำจำกัดความที่ผมมีให้หนังเรื่องนี้ก็คงเป็นว่า “หนังสนุก เนื้อเรื่องเล่าได้พอเหมาะ แต่อาจจะไม่ได้มันส์ระเบิดระเบ้ออะไร” ว่าง่ายๆ คือถ้าคาดหวังแอ็กชันมันส์ๆ เร้าๆ ล่ะก็ คงต้องขอให้เผื่อใจไว้บ้างครับ

แต่ที่หนังออกมาเป็นสไตล์นี้ผมก็ไม่แปลกใจนะ เพราะดูจากหน้าหนังแล้ว มันออกแนวซูเปอร์ฮีโร่สายแฟนตาซีเหนือจริงแบบ Thor มากกว่าจะเป็นหนังฮีโร่สายแอ็กชันจัดหนักแบบ Iron Man หรือ Captain America

หนังก็แนะนำให้เรารู้จักกับด็อกเตอร์สเตรนจ์ (Benedict Cumberbatch) ศัลยแพทย์ขั้นเทพที่ประสบอุบัติเหตุจนมือของเขาไม่สามารถผ่าตัดได้เหมือนเก่า แต่เขาก็ยังพยายามที่จะฟื้นฟูมือทั้งสองด้วยทุกวิถีทางที่เป็นไปได้

และในที่สุดเขาก็เดินทางไปถึงเนปาล ได้พบกับเอนเชียน วัน (Tilda Swinton) ผู้ที่เบิกเนตรให้เขาได้รู้จักกับพลังอำนาจเวทย์มนต์ อีกทั้งความจริงของมิติต่างๆ ในจักรวาล แต่นั่นก็ทำให้เขาต้องเผชิญกับ เคซิเลียส (Mads Mikkelsen) อดีตศิษย์ของเอนเชียน วันที่ถูกครอบงำด้วยด้านมืด

ตอนผมดูจบแรกๆ ผมไม่ได้ชอบหนังในทันทีนะครับ คืออารมณ์ตอนออกจากโรงมันประมาณว่า “ก็สนุกดี” แต่เหมือนใจมันบอกว่ายังไม่สุด ครั้นพอเวลาผ่านไปสักครึ่งวัน สมองและอารมณ์ก็เริ่มประมวลผลจนได้ข้อสรุปว่า หนังทำได้ดีในแนวทางของมัน เพียงแต่มันอาจจะไม่ได้มีลูกเล่นหรือความหวือหวามาชูรสเท่านั้นเอง

และอยากจะบอกว่าลึกๆ แล้วผมเริ่มรู้สึกว่าหนังฮีโร่ Marvel เรื่องนี้ รสชาติแปลกออกไป เพราะดูแล้วรู้สึกถึง “ความเป็นผู้ใหญ่” มากขึ้น… จึงไม่แปลกที่ความสนุกอร่อยลิ้นบางชนิดจะลดลงไปบ้าง

ถึงจุดนี้ก็แอบรู้สึกเหมือนกัน ว่าเราก็คงติดลูกเล่นในหนัง เหมือนติดรสหวานในอาหารนั่นแหละ 555 ดังนั้นผมเชื่อว่าหากท่านสามารถปรับใจได้ก่อนดู ก็น่าจะสนุกกับหนังได้มากขึ้นพอสมควรล่ะครับ

สิ่งแรกที่ผมชอบคือเนื้อเรื่องครับ ชอบที่ทีมงานเน้นเล่าแค่พล็อตที่มันหลักๆ ไม่ได้มีพล็อตรองอะไรมากมาย ซึ่งถือเป็นเรื่องดีเพราะหนังหลายเรื่องสนุกน้อยลงเพราะพล็อตทั้งหลักทั้งรองมันเยอะเกินไป (อย่าง Iron Man 2 เป็นต้น)

กับเรื่องนี้ พล็อตหลักๆ คือการก้าวสู่โลกเวทย์มนต์ของสเตรนจ์ครับ หนังเล่าปูพื้นให้รู้จักว่าเขาคือใคร เล่าถึงอุบัติเหตุ ก่อนจะเล่าถึงการฝึกฝนวิชาซึ่งก็ลงสเตปสูตรสำเร็จทุกอย่าง แน่นอนว่ามันไม่ได้สดใหม่ครับ แต่เพราะเนื้อเรื่องมันมีจุดโฟกัสชัดเจน บวกกับองค์ประกอบดีๆ ในหนัง ไม่ว่าจะดาราหรือเทคนิคพิเศษ ทั้งหมดนี้เลยช่วยทำให้หนังออกมาพอเหมาะพอสมสำหรับการเปิดตัวฮีโร่สายเวทย์คนนี้

Cumberbatch เหมาะมากกับบทสเตรนจ์ครับ หน้าตา ท่าทาง มาดตอนต้นๆ ตอนยังเป็นหมอ ก็ดูถือดี อวดตัว และไม่สนใจใคร พอมาถึงมาดตอนเขาหมดสิ้นทุกอย่าง ก็ดูโทรมจริง ครั้นพอถึงตอนเริ่มรู้จักโลกเวทย์มนต์ทีละน้อยๆ แล้วอัตตาค่อยๆ ลดลง แววตาท่าทางของเขาก็เปลี่ยนไป

อย่างหนึ่งที่ผมชอบในคาแรคเตอร์ของสเตรนจ์คือ ในตอนต้นเขาเหมือนเป็นคนที่รู้ทุกอย่าง ฉันเก่งสุด ฉันแน่สุด จนออกแนวผยองในตนเอง แต่พอเขาได้รู้ว่ามันยังมีโลกและมิติอื่นๆ นี่ ท่าทางเขาเหมือนค่อยๆ กลับเป็นเด็ก กลับมาสำรวมจิตใจด้วยความตระหนักรู้ว่าเขานั้นช่างรู้น้อยเสียเหลือเกิน

แต่ลึกๆ ในใจก็คิดน่ะครับว่าหนังยังใช้ Cumberbatch ไม่คุ้มเท่าไรในแง่การแสดงอารมณ์ความรู้สึก เลยทำให้รู้สึกอยู่เหมือนกันว่าเรายังรู้จักสเตรนจ์ไม่มากเท่าตอนรู้จักโทนี่ สตาร์ก หรือสตีฟ โรเจอร์ส เป็นหนแรก แต่ถ้าไม่คิดตรงนี้มาก ก็ต้องยกนิ้วให้ Cumberbatch ล่ะครับ แกเกิดมาเพื่อบทนี้จริงๆ
ยังไม่จบ พรุ่งนี้มาต่อกันครับ
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน