ปีแรกถือว่าเปิดตัวได้ประทับใจดีครับ สำหรับซีรี่ส์ชุดที่แยกออกมาจาก NCIS ที่ตอนนี้ซีรี่ส์ต้นฉบับก็ปาเข้าไป 14 ปีแล้วครับ ส่วนเรื่องนี้แม้จะมาทีหลัง แต่หลายอย่างก็ถือว่าทำออกมาสนุกได้มาตรฐานกำลังดีเลย

เสน่ห์สำคัญของซีรี่ส์นี้คือการเอาบรรยากาศของนิวออร์ลีนส์มาใช้จนตัวซีรี่ส์มีเอกลักษณ์ในแบบของตัวเอง ไม่ว่าจะบ้านเมืองที่เต็มไปด้วยสีสันและชีวิตยามราตรี หรือตึกรามบ้านช่องที่จะดูเก่าแก่ เต็มไปด้วยรอยแตกหรือไม่ก็ต้นไม้ที่แทรกถนนแทรกปูนเติบโตขึ้นมา มันเป็นบรรยากาศที่ไม่ค่อยได้เห็นบนจอทีวีสักเท่าไร

ปีนี้เสน่ห์ที่ว่าก็ยังคงอยู่ครับ แม้อาจจะไม่ถึงกับเข้มข้นเท่าปีแรก แต่ก็ถือว่าอยู่ในระดับน่าพอใจ สำหรับผมนี่ระหว่างดูก็เหมือนได้ดูรายการนำเที่ยวอยู่กลายๆ เพราะหลายสถานที่ในหนังนั้นมันน่าแวะไปเที่ยวสักครั้งจริงๆ

ส่วนตัวละครก็ลงตัวมากขึ้นครับ ปีนี้ก็ยกทีมมาจากปีแรกนั่นแหละ แต่ทุกคนดูลื่นไหลและดูเป็นครอบครัวเดียวกันมากขึ้น อย่าง ดเวน ไพรด (Scott Bakula) ก็ดูเป็นผู้นำที่น่ารักมากขึ้น ดูเป็นเจ้านายที่ดีต่อลูกน้อง ห่วงใยและใส่ใจ ชนิดที่ถ้าผมจะมีเจ้านายสักคนนะ ขอแบบนี้เลยครับ เพราะนอกจากความปรารถนาดีแล้ว ไพรดยังสอนบทเรียนดีๆ ให้กับลูกน้องอีกด้วย

อีกอย่างที่สังเกตในปีนี้คือไพรดเก่งเรื่องการใช้คนครับ เวลาเขาจะส่งใครไปทำอะไรนั้น เขาก็จะดูว่าใครเก่งอะไร ก่อนจะเลือกใช้คนเหล่านั้น ซึ่งถือเป็นความเจ๋งอีกอย่างของไพรดก็ว่าได้

ดารารายอื่นเล่นกันได้คล่องหมดครับ ทุกคนเล่นได้ดีและเหมาะสม เรียกว่าปีนี้ทีมได้เป็นทีมแท้ๆ แบบเป็นอันหนึ่งอันเดียวกันเรียบร้อย ทีนี้พอตัวละครหลักๆ เล่นได้ลื่นไหล ความสนุกมันก็เลยมาเรื่อยๆ ครับ

จริงๆ แล้วปีนี้ ถ้าว่าในแง่คดีก็อาจไม่ได้หวือหวาอะไรมากนะครับ ถ้าพูดถึงเนื้อคดีแล้ว ผมว่า NCIS ภาคหลักจะเข้มข้นกว่า ในขณะที่ของ New Orleans นี่บางคดีก็เดาได้ไม่ยาก หรือคดีที่สนุกสุดของซีซั่นนี้ก็ยังไม่เด็ดเท่า NCIS ภาคหลัก

แต่ก็เพราะบรรยากาศแปลกตากับทีมดาราที่แข็งแกร่งนี่แหละครับที่ทำให้ความสนุกของปีนี้ยังคงเยอะอยู่ สำหรับผมนี่เหมือนไม่ได้มาดูการสืบคดีน่ะครับ แต่มาดูทีม NCIS ที่สนิทกันเหมือนครอบครัวมาร่วมงานกัน มาดูแลกัน แล้วก็มาอำกันแบบขำๆ

แต่ก็นั่นล่ะครับ หากใครคาดว่าเรื่องคดีก็อาจต้องปรับความคาดหวังหน่อย เพราะคดีไม่ได้มีอะไรมาก จริงๆ พอดูตอนแรกๆ มันมีการทิ้งปมที่น่าสนใจเอาไว้ครับ ไม่ว่าจะพวกกลุ่มผู้ร้ายหรือคดีที่เกี่ยวกับ เมเรดิธ โบรดี้ (Zoe McLellan) ที่เปิดปมไว้ดีครับ แต่พอเดินเรื่องไป หรือพอถึงตอนที่ปมเหล่านี้ถูกนำมาเล่าเป็นประเด็นหลัก มันก็ไม่ถึงกับสนุกหรือเด็ดสุดๆ ดังที่คาดหมายไว้

สรุปว่าโดยรวมแล้วไม่ผิดหวังครับ ดูเพลิน ดูสนุก ดูได้เรื่อยๆ เหมือนเดิม แต่ลึกๆ ก็ยังรู้สึกล่ะครับว่าปีแรกคดีมันดูสนุกกว่า ในขณะที่ปีนี้คดีอาจไม่หวือหวา แต่ก็ได้ทีมดาราดีๆ กับบรรยากาศเด่นๆ นี่แหละมาเสริมพลังเอาไว้
คะแนนความชอบ 7/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน
+++++++++++ถัดจากนี้มีสปอยล์ครับ +++++++++++++

แอบเสียดายครับที่ McLellan ไม่ได้กลับมารับบทโบรดี้อีกในปี 3 ซึ่งก็มีข่าวออกมา 2 กระแสครับ กระแสแรกบอกว่าที่เธอเดินออกจากซีรี่ส์ก็เพราะเธอกับผู้สร้างมี “ความคิดเห็นในเชิงสร้างสรรค์แตกต่างกัน” (ถือเป็นเหตุผลคลาสสิกอย่างหนึ่งของฮอลลีวู้ด ยามดาราหรือผู้กำกับเดินออกจากการสร้างหนังสักเรื่อง)

แต่อีกกระแสก็บอกว่าจริงๆ McLellan ก็ยังอยากเล่นอยู่ครับ แต่เธอเจอมรสุมใหญ่ต่อเนื่องมาหลายปี มรสุมที่ว่าคือเธอโดนสามีฟ้องหย่า ว่ากันว่าตัวสามีมาฟ้องหย่าตอนเธอได้เล่น NCIS ชุดนี้นี่แหละ โดยเขาจะขอสิทธิ์ในการเลี้ยงดูลูกอีกด้วย แต่หลายฝ่ายก็คาดการณ์ว่าที่สามีฟ้องหย่าก็เพื่อมุ่งหมายมาที่เรื่องเงินเป็นหลักครับ

การฟ้องหย่าเริ่มตั้งแต่ปี 2014 แล้วก็ลากยาวมาจนเพิ่งจะจบไปในปี 2016 นี่เอง อันว่ามรสุมนี่ก็หนักมากมายจนเธอตระหนักครับว่าเธอควรจะพักงานแสดงไว้ก่อน และเธอจะได้มีเวลาให้กับลูกมากขึ้นด้วย… ก็ขอเป็นกำลังใจให้เธอผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้ด้วยดีนะครับ