หนังจับเอาอีกมุมของโลกการเมืองมานำเสนอครับ นั่นคือโลกของ ล็อบบี้ยิสต์ (Lobbyist) ผู้อยู่เบื้องหลังความสำเร็จมากมายในโลกแห่งการเมืองอันแสนซับซ้อน

ล็อบบี้ยิสต์เป็นเหมือนนักสร้างภาพครับ มีหน้าที่สร้างกระแสและสร้างโอกาสเพื่อเอื้อประโยชน์ให้กับผู้ว่าจ้าง ไม่ว่าจะเป็นนักการเมืองหรือนักธุรกิจต่างๆ

ตัวอย่างเช่น หากบริษัทผู้ผลิตอาวุธปืนต้องการให้ร่างกฎหมายเกี่ยวกับการพกพาอาวุธปืนผ่านการโหวต (จุดประสงค์ก็เพื่อให้สามารถขายปืนได้มากขึ้นนั่นเอง) พวกเขาก็อาจจะว่าจ้าง “ล็อบบี้ยิสต์” ให้ช่วยสร้างกระแสอะไรสักอย่างที่จะทำให้ประชาชนส่วนหนึ่ง “เห็นด้วย” กับการพกพาอาวุธปืน

เพราะหากกระแสประชาชนมีพลังมากพอ มันก็จะส่งผลไปถึงเหล่านักการเมืองครับ ประมาณว่าถ้าประชาชนอยากได้อะไรมากๆ นักการเมืองก็ต้องจัดให้เพื่อความมั่นคงทางเก้าอี้ และการทำอะไรถูกใจประชาชนก็ทำให้พวกเขามีโอกาสได้รับเลือกอีกในสมัยต่อไป

หรืออีกนัยหนึ่ง การที่ประชาชนในสังคมเห็นด้วยมากๆ แล้วหากการโหวตร่างกฎหมายผ่าน ก็จะไม่มีกระแสต่อต้านตามมาในภายหลัง ดังนั้นยิ่งกระแสสังคมมีมากเท่าไร ก็จะทำให้โอกาสในการโหวตผ่านร่างกฎหมายมีความเป็นไปได้มากขึ้นและสะดวกมากขึ้นเท่านั้น

นอกจากนี้ “ล็อบบี้ยิสต์” ยังเป็นนักประสานประโยชน์ พวกเขาจะมีเครือข่ายคอนเนคชั่นไว้เนรมิตให้โครงการแต่ละอันสัมฤทธิ์ผลโดยง่าย ตัวอย่างเช่นกรณีผ่านร่างกฎหมายอาวุธปืนนี้ นอกจากพวกเขาต้องสร้างกระแสแล้ว พวกเขาก็ต้องดอดไปพบกับผู้มีอำนาจต่างๆ ไม่ว่าจะนักการเมือง, นักธุรกิจที่เกี่ยวข้อง เพื่อเสนอผลประโยชน์ให้

ประมาณว่า ถ้าพวกคุณช่วยให้กฎหมายนี้ผ่าน คุณก็จะได้สิ่งนั้นสิ่งนี้ (บ้าน, รถ, ที่ดิน, หุ้น และอื่นๆ อีกมากมาย) ว่าง่ายๆ คือไปติดสินบนนั่นแหละครับ เพียงแต่เจ้าตัวต้นเรื่องไม่ได้เป็นคนไปเสนอสินบนเอง ดังนั้นหากเกิดการสืบสวนขึ้นมา ทั้งเจ้าตัวผู้ว่าจ้างล็อบบี้ยิสต์และเหล่านักการเมืองที่ถูกล็อบบี้ยิสต์ดอดไปติดต่อ ก็จะสามารถปฏิเสธได้แบบเต็มปากเต็มคำ (เพราะผู้ผลิตปืนไม่ได้มาพบกับนักการเมืองจริงๆ สักหน่อย… แค่มีคนคอยประสานให้เท่านั้น…)

อาชีพล็อบบี้ยิสต์จึงมีความสำคัญมากในโลกการเมืองครับ บอกได้เลยว่าหลายๆ กระแสที่เกิดขึ้นในสังคมโลก (แน่นอนว่ารวมถึงบ้านเราด้วย) ก็เกิดจากพลังความสามารถในปั่นกระแสของเหล่าล็อบบี้ยิสต์นั่นเอง… คุณหรือผมก็อาจเคยตกเป็น “เครื่องมือ” ของพวกเขาโดยไม่รู้ตัวก็ได้

ตัวเอกของเรื่องคือ อลิซาเบธ สโลน (Jessica Chastain) ล็อบบี้ยิสต์ระดับเทพที่ใครๆ ก็ต้องการตัว แต่งานล่าสุดที่มีผู้ผลิตปืนมาว่าจ่าง เธอกลับไม่สะดวกใจที่จะทำให้ ประมาณว่าเธอก็ไม่เห็นด้วยกับการที่กฎหมายจะอนุญาตให้พกปืนได้ง่ายขึ้นน่ะครับ

เธอเลยลาออกแล้วไปอยู่กับบริษัทอื่นแทน (ซึ่งที่แห่งใหม่นั่น งานของเธอคือค้านกฎหมายอาวุธปืนที่ว่า) และนั่นล่ะครับคือจุดเริ่มของการขับเคี่ยวระหว่างเธอกับอดีตเพื่อนร่วมงานที่ต่างก็ต้องชิงชัยเพื่อให้ฝ่ายตนได้รับผลประโยชน์สูงสุดให้จงได้

ตัวหนังถือว่าต่างจากที่ผมคิดไปพอสมควร คือตอนแรกผมนึกว่าหนังจะเน้นเรื่องการทำงานของล็อบบี้ยิสต์แบบวิเคราะห์เจาะลึก ให้เราเห็นเหลี่ยมคู การวางหมาก หรือการวิเคราะห์ต่อสู้กันแบบถึงพริกถึงขิง (ในนี่นึกไปถึง Hanzawa Naoki เลย) ในขณะที่หนังจริงๆ นั้นก็มีสิ่งเหล่านี้ครับ แต่ไม่ได้เข้มข้นจัดๆ หรือลึกซึ้งสุดๆ ดังที่คาดไว้

หลายหมากที่ตัวละครเดินก็เดาได้ไม่ยากครับ บางหมากก็ดูเป็น “มุกในหนัง” มากๆ โดยเฉพาะมุกตอนไคลแม็กซ์ที่จริงๆ ก็ไม่เลวล่ะครับ แต่พอหนังเล่นมุกนี้มันเลยทำให้หนังดูเป็นหนังมากขึ้น ไม่ได้ก่อให้เกิดความรู้สึกว่ามันดู “จริง” และมันดูจะลดทอนความขลังบางอย่างของหนังลงไปเล็กน้อย
(ยังไม่จบ พรุ่งนี้มาต่อกันครับ)
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน