ระหว่างดูหนังเรื่องนี้ผมก็นึกถึงเรื่องๆ หนึ่งขึ้นมาได้ อันนี้เจอกับตัวเองครับ ตอนนั้นเขียนอยู่ Bloggang เขียนถึง Watchmen เสียยาวยืด ส่วนหนึ่งก็เพราะดูแล้วชอบมากมายเลยร่ายแบบยาวสุดๆ ก่อนจะตบมุกตอนท้ายด้วยคำว่า “ฮาเลลูยา”

ปรากฏว่า “ฮาเลลูยา” นั้นทำให้ผมโดนบางคอมเมนต์เข้าใจผิด เขาคงคิดว่าผมพยายามเผยแผ่ศาสนาเลยใส่ผมซะยาวยืด โดยใจผมนั้นอยากบอกใจจะขาดว่า “ฮาเลลูยา” ที่ผมเขียนไม่ได้มีนัยทางศาสนาใดๆ ทั้งสิ้น

แต่ที่เขียนน่ะ ผมเล่นมุกสื่อถึงฉากที่มี 2 ตัวละครทำอะไรต่อมิอะไรกันบนยานกลางฟากฟ้า (ใครดูแล้วน่าจะจำได้) โดยเพลง Soundtrack ประกอบฉากที่ว่ามีท่อนฮุกสำคัญคือ “ฮาเลลูยา” ผมเลยดึงมาใช้ให้คนที่ดูหนังเรื่องนี้แล้วเก็ทเท่านั้นเอง ว่านั่นเป็นหนึ่งในฉากที่ผมจำได้แม่น (และเชื่อว่าหลายคนก็ลืมไม่ลง 5555)

เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ผมตระหนักว่า คำกล่าวที่เขาบอกกันว่า “เรื่องการเมือง เรื่องศาสนา ไม่จำเป็นอย่าไปคุย เพราะดีไม่ดีอาจทำให้เกิดการผิดใจหรือไม่ก็ทะเลาะกันได้” เป็นข้อเท็จจริงทางสังคมในระดับหนึ่ง เพราะคนเราต่างกัน คิดไม่เหมือนกัน หรือต่อให้คิดเหมือนกันก็ตาม ทว่าความเข้มข้นของความคิดก็อาจไม่เท่ากัน

ที่ร่ายเกริ่นมาไกลก็เพราะว่าหนังเรื่องนี้อาจทำให้หลายคนรู้สึกว่าหนังพยายามเผยแผ่ศาสนาคริสต์ครับ พูดตรงๆ คือท่านอาจเกิดกำแพงต่อหนังเรื่องนี้ขึ้นมาก็ได้ ซึ่งเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องเฉพาะตัวครับ หากท่านคิดเช่นนั้น ผมก็ไม่ขอก้าวล่วง

ส่วนผมนั้นก็เป็นชาวพุทธตามบัตรประชาชนครับ แต่ผมก็พร้อมเรียนรู้หลักธรรมคำสอนของศาสนาอื่นๆ เพื่อทำความเข้าใจแง่มุมต่างๆ ของชีวิต เพราะว่าตามจริงแล้วแก่นของศาสนาต่างๆ ล้วนม่ีความน่าสนใจ บางบริบทก็ทำให้เราเข้าใจแนวคิดของพวกเขา และในบางบริบทก็สะท้อนประวัติศาสตร์ของชนชาตินั้นๆ ได้เลยทีเดียว

นอกจากนี้ผมว่าแก่นหลักของศาสนาก็มุ่งเน้นให้คนทำดีต่อกัน เอื้อเฟื้อเกื้อกูล ลดทอนความเห็นแก่ตนแล้วหันมาเห็นแก่กัน คำสอนส่วนใหญ่ก็เป็นเหมือนคำแนะนำในการดำรงชีวิต แนะแนวทางการปฏิบัติตน ร่วมถึงบอกวิธีรับมือกับความทุกข์ที่ผ่านเข้ามาในชีวิต

ดังนั้นถ้าเราถอด “ตราประทับ” ว่าคำสอนนี้มาจากศาสนาใด แล้วมองที่เนื้อหาใจความอันจริงแท้ของคำสอนนั้นๆ เราก็อาจพบว่าหลายๆ คำสอนของแต่ละศาสนาก็สอดคล้องกัน บางคำสอนอาจจะตรงกันเลยด้วยซ้ำ แค่มีคำเรียกต่างกันก็เท่านั้นเอง

สำหรับ The Shack นี้ก็ว่าด้วยเรื่องของ แม็ค ฟิลลิปส์ (Sam Worthington) ชายที่ต้องสูญเสียลูกสาวตัวน้อยไป เขาจมอยู่กับความเศร้าอย่างที่สุด จนมันส่งผลกระทบต่อชีวิต ทำให้เขาห่างเหินกับภรรยาและลูกคนอื่นๆ… เขาไม่สามารถปล่อยวางความเจ็บปวดนั้นไปได้

แต่แล้ววันหนึ่งก็มีจดหมายส่งมาถึงเขา บอกให้เขาเดินทางไปยัง “กระท่อม” อันเป็นสถานที่ที่ทำให้เขาเจ็บปวดที่สุด (เพราะนั่นคือที่แห่งสุดท้ายที่มีร่องรอยของลูกสาวเขา) ตอนแรกเขาก็สับสนครับ แต่เมื่อถึงจุดหนึ่งเขาก็ยอมไป และที่แห่งนั้นก็มีปาฏิหาริย์สุดจินตนาการรอเขาอยู่…

เรามาพูดกันทีละแง่ครับ เอาแง่ความเป็นหนังก่อน ผมรู้สึกกับหนังเรื่องนี้คล้ายๆ กับเรื่อง What Dreams May Come (ที่ Robin Williams นำแสดง) ที่ชายคนหนึ่งต้องฝ่าด่านความเจ็บปวด พบเจอเรื่องอัศจรรย์ ซึ่งหนังเรื่องนี้ในตอนต้นก็อาจเดินเรื่องช้าอยู่บ้าง แต่ผมก็ว่าไม่น่าเบื่อนะ เป็นการปูพื้นและแนะนำตัวละครที่ค่อนข้างพอเหมาะ

ครั้นพอแม็คไปถึงกระท่อม และพอเขาเริ่มเจอกับเรื่องเหลือเชื่อ ในแง่งาน CG ถือว่าทำได้น่าพอใจเลยครับ มันอาจไม่ได้วิจิตรพิสดารแบบ What Dreams น่ะนะครับ แต่ถือว่าทำได้พอเหมาะ มีการใช้ CG เสริมอารมณ์ เสริมความอัศจรรย์ตามท้องเรื่องได้กำลังดีทีเดียว (ชอบฉากที่แม็คเดินเข้ามายังโซนป่าที่เขียวชะอุ่ม ในขณะที่ด้านหลังลิบๆ ยังเป็นหิมะน่ะครับ การจัดแสงต่างๆ มันพอดีจริงๆ)
(ยังไม่จบ พรุ่งนี้มาต่อกันครับ)
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน