(ก่อนอื่นต้องบอกว่าอาจมีการเปิดเผยเนื้อเรื่องบ้างนะครับ หากไม่อยากทราบใดๆ ทั้งสิ้นก็สามารถหยุดอ่านได้ครับ หรือไว้ดูก่อนแล้วค่อยมาอ่านก็ได้ เพื่ออรรถรสที่ครบถ้วน)

ถึงจุดนี้ก็ขอเอ่ยปากชม Anthony Russo กับ Joe Russo ผู้กำกับพี่น้องที่คุมหนังเรื่องนี้ได้อยู่มากๆ ครับ จะว่าไปผมว่าสเกลหนังเรื่องนี้มันก็ The Avengers เลยนะ จริงๆ ตัวละครจะเยอะกว่าซะอีก เพียงแต่บอสใหญ่ประจำตอนไม่ได้เล่นใหญ่เท่านั้นเอง ซึ่งการที่เขาคุมหนังเรื่องนี้ได้ดีระดับนี้ก็ต้องยกนิ้วให้ล่ะครับ

อีกจุดที่ผมชอบคือ ตัวละครทุกตัวไม่มีใครไม่เด่นเลยครับ จะมีก็แค่เด่นมากหรือเด่นน้อยเท่านั้นเอง… ลองว่าคุมหนังที่มีตัวละครเยอะได้ขนาดนี้ การจะปล่อยให้พวกพี่เขาไปทำ Avengers: Infinity War ก็ถือว่าเป็นตัวเลือกที่เหมาะสุดๆ แบบไร้ข้อกังขาล่ะครับ
อ้อ อีกอย่างที่ชอบโคตรๆ คือความฮาครับ อันนี้คาดไม่ถึงจริงๆ คือไม่นึกว่ามันจะมีอารมณ์ขันแทรกมาได้ตลอดๆ ขนาดนี้ อย่างฉาก “ขยับเบาะหน่อย” นั่นเป็นต้น และช่วงที่ว่านี่หนังยิงมุขต่อๆ กันประมาณ 3 ดอกน่ะครับ เป็นอะไรที่ลงตัวมากมาย นี่ยังไม่นับฉากประจัญบานนะ ทั้งแอ็กชันก็มันส์ แล้วยังฮาแบบพอเหมาะอีกด้วย

จุดนี้ผมถือเป็นพัฒนาการที่เห็นได้แบบเด่นชัดมากๆ ของผู้กำกับคู่พี่น้องคู่นี้ครับ ลูกเล่นเริ่มไหลลื่นแล้ว

และบทสนทนาครับ มีคำคมหลายอันทีเดียว บางอันก็เหมือนประดิษฐ์นะ แต่ก็เป็นการประดิษฐ์ที่สวยงามตามท้องเรื่อง

ผมชอบตอนที่กัปตันถามชารอนว่า ป้า (หมายถึงเพ็คกี้) รู้ไหมว่าเธอเฝ้าอารักขากัปตัน (เมื่อภาคก่อน) ชารอนตอบว่า “ป้าเก็บความลับมากพอแล้ว…” คือมันเป็นคำตอบที่ดูสวยน่ะครับ คำตอบจริงๆ ก็คือไม่นั่นแหละ แต่คำตอบแบบนี้มันดูสวย มันดูมีอะไร มันดูสื่อนัยความหมาย และยังสื่ออารมณ์ตัวละครได้อย่างดีอีกด้วย ซึ่งผมว่าบทสนทนานี่ก็เป็นอีกหนึ่งของดีของหนังภาคนี้ด้วยครับ

สรุปเลยครับว่าผมชอบหนังเรื่องนี้มากๆ ทีเดียว อันที่จริงต้องบอกว่า ผมชอบหนังทั้งหมดของจักรวาล Marvel นั่นแหละครับ ทุกเรื่องล้วนออกมาดี ได้มาตรฐาน แต่จะดีมากหรือดีน้อยก็ว่ากันไปอีกที แต่ก็พูดได้เต็มปากว่าดีทุกเรื่อง แต่ละเรื่องมาพร้อมเอกลักษณ์ ความบันเทิง และเส้นเรื่องที่ต่อเนื่องกันอย่างน่าชื่นชม

ถ้าถามว่าตอนนี้ผมยัง Down ไหม… ก็ยังมีบ้างครับ บอกแล้วว่าการได้เห็นเพื่อนกันทะเลาะกันน่ะมันไม่ใช่ความรู้สึกที่ดีสักเท่าไรหรอก แม้ในแง่หนังมันจะสนุก แต่ในแง่อารมณ์มันก็มี Down บ้าง แล้วหนังของจักรวาล Marvel ก็ดันทำออกมาดีด้วย สามารถเสกสรรตัวละครในหนังสือการ์ตูนให้กลายเป็นคนจริงๆ ขึ้นมาได้ เราก็อดไม่ได้ที่จะผูกพันน่ะครับ และนี่เจอกันทุกปีเลยด้วย

… นับย้อนไปก็ 8 ปีแล้วนะครับ นับแต่ Iron man ภาคแรกที่ออกฉายเมื่อปี 2008 ผมก็ไม่นึกนะว่าจักรวาล Marvel จะใหญ่ได้ขนาดนี้ คือรู้น่ะว่าใหญ่แน่ แต่ก่อนหน้านี้มันยังไม่เคยมีอะไรแบบนี้มาก่อนน่ะครับ เราเลยนึกภาพไม่ออกว่าความใหญ่ของจักรวาล Marvel ฉบับหนังน่ะมันจะเป็นยังไง… ตอนนี้พอเห็นภาพรวมแล้ว ใหญ่โคตรๆ เลยจริงๆ

ถึงตรงนี้ผมก็นึกย้อนไปถึงด้านของ DC ครับ เอาล่ะ ผมจะไม่เปรียบเทียบนะ เพราะมันไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเปรียบเทียบ แต่สิ่งที่ผมต้องการคือ ผมอยากให้ DC สามารถสร้างจักรวาลของตัวเองได้สำเร็จครับ ผมอยากเห็น Batman, Superman, Green Lantern, The Flash, Wonder Woman ฯลฯ มีที่ยืนอย่างสง่างามทั้งบน Box office และในดวงใจของคอหนังเรา

ผมยืนกรานคำเดิมครับว่า “ไม่ต้องรีบ” เพราะของดีน่ะคนพร้อมรอดูอยู่แล้ว ผมอยากให้ DC สร้างอย่างช้าๆ และมั่นคง อยากให้ทำออกมาแล้วผมสามารถเอามาเรียงดูต่อๆ กันแบบที่ผมทำกับฝั่งของ Marvel มันคงเป็นความสุขอย่างมากมายเลยล่ะ

สำหรับฝั่งของ Marvel ผมว่าเขาทำสำเร็จอย่างงดงามแล้วครับ… พูดก็พูดนะ สมัยก่อนหนังที่ทำให้ผมรู้สึกผูกพันและติดตามกันแบบยาวๆ ได้เนี่ย เรื่องที่มาอันดับ 1 เลยคือบุญชูครับ ดูจนรู้สึกเหมือนเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นน้องกันไปเลย มาตอนนี้ก็มีหนังของ Marvel นี่แหละครับที่ทำให้รู้สึกผูกพันได้ขนาดนี้

เอาแค่หนังที่ผมดูแล้ว Down อารมณ์ผมให้หดหู่ สะเทือนใจเมื่อเห็นตัวละครทะเลาะกันได้เนี่ย ก็เพิ่งจะมีเรื่องนี้นี่แหละครับ
ตอนนี้กลายเป็นว่า… ผมอยากให้แผ่นหนังเรื่องนี้ออกมาเร็วๆ น่ะครับ อยากเอามาดูอีก ดูอีก และดูอีก
… ก็มันชอบไปแล้วนี่ครับ ^_^

ปล. พากย์ไทยพากย์ได้ดีเลยครับ ก็คือเสียงดั้งเดิมตามมาพากย์กันครบ ขนาดพี่จักรกฤณ์ยังตามมาพากย์บทนายพลรอสส์เลย
แต่ทั้งนี้และทั้งนั้น ที่เด็ดสุดขอยกให้ “ป้าก็มีทุกไซส์ทุกแบบนั่นแหละจ้ะ” 5555 ฮากันทั้งโรง

ปล 2. หนังมีฉากหลังเครดิต 2 ฉากครับ ฉากหนึ่งหลังจบ End Title ส่วนอีกฉากอยู่หลังสุดเลย
คะแนนความชอบ 8.5/10
รีวิวโดย ขุนหมื่นแสนสะท้าน